Goed begin van 2014 met Heuveltraining op de Wageningseberg

Ga jij in 2014 ook de bergen in? Wil je heuveltraining? Dan is  Zaterdag  11 Januari 2014 n mogelijkheid om hiermee te starten. We starten  met een uur trainen, intervallen, klimmen, dalen, speciale loopvormen, over de wageningense berg.

Een training ter voorbereiding op de trail wedstrijden in de bergen.

We beginnen om 10.00 uur, zorg dat je om 09.45 uur 
Plaats: de Wageningseberg op de parkeerplaats aan de Scheidingslaan, tegenover het oude voetbalstadion, of voor de insiders, waar het ziekenhuis heeft gestaan.
(vanaf Renkum N225, de de eerste afslag op de rotonde het bos in. doodlopende weg)
 

Neem 2 flesjes water mee. (Deze zijn niet om te drinken tijdens de training!)

Nivo is niet belangrijk, iedereen die de heuvels wil trainen, kan mee doen.

Meld je aan bij Ingrid Peperkamp (maximaal 20 deelnemers, vol=vol)

info@sportvoeding24.org

Vragen: 06 51504841

 Wil je na de tijd een hersteldrank, dat kan, we hebben voor jouw n Herbalife herstelshake voor €2,50.

Aanleren of Afleren.... om lekker te blijven sporten

Ik ga vandaag lopen, maar wil even niet bezig zijn met het chi-runnen, wil `gewoon`lopen. En zoals  Marion ook al aan gaf, neem er de tijd voor. Natuurlijk ben ik ongeduldig en als ik zaterdag de workshop heb gehad, wil ik zondag alles goed doen. Maar ja, zo werkt het niet. Dit is een proces. En ik bepaal hoe dit proces verloopt. Ik kan het met frustratie doen of geleidelijk aan. Nu ik toch heel langzaam terug aan het komen ben, mijn conditie op 0 staat, mijn lijf even niet mijn lijf is, ga ik dit toch ook maar anders aanpakken en dus van het leer proces genieten.

Als ik met lopen begin zijn mijn gedachten eerst: “hoe sta ik?” Voel ik mijn voeten? Zie ik mijn voeten?” mijn kruin recht”en ,mijn neus valt naar voren, ik ga… oke, ik ga dus gewoon lopen met mijn gedachten bij af en toe chi-running. Lekker muziekje op en ik kom al gauw in een ritme. De beat. Mijn gedachten gaan alle kanten op, maar  steeds komt het even terug, voel ik mijn voeten en waar voel ik mijn voeten, span ik mijn kern goed aan? Voel ik mijn spieren, zijn mijn stapjes klein of groot genoeg? “ En af en toe sta ik stil en voel mijn spieren, mijn lijf en laat me weer vallen.

tijdens dutch coast 2012, n hiel lander!

Kinderen moeten we het liefst niet te veel techniek aanleren, want die lopen van nature al heel licht,soepel en hoe ouder ze worden, hoe meer ze moeten aanleren of sneller, technischer en beter worden…. Volgens”ons ouderen”.  Echter is het belangrijk dat ze  gebruik blijven maken van de natuur, dat als je naar voren valt, het je minder kracht kost om voorwaarts te gaan. En dus je sneller en krachtiger kunt lopen zonder kracht te gebruiken. Het is gebruik maken van de natuurlijke krachten. Het is dat wat de Tarahumara lopers in Mexico ook al jaren doen en ook maar kunnen blijven lopen. (boek : Born to Run)

lekker lopende kids

Als je al jaren loopt op een bepaalde wijze is het natuurlijk niet makkelijk om een andere techniek aan te leren.  Hiermee is het nu dingen afleren en andere weer aanleren.  Afleren is vaak moeilijker dan aanleren.

Toen ik de heuvels en de bergen in ging, heb ik wel videootjes bekeken en me dingen eigen gemaakt.  Zeker toen de afstanden langer werden. Ik had immers nooit naar mijn techniek gekeken. Ik liep en dat was lekker…

Maar hoe leer je nu iets nieuws aan en zorg je dat het leuk is?

Mijn gedachten gingen terug naar mijn trainersvak, en lesgeef periode in het revalidatiecentrum.

Als er in het revalidatiecentrum kinderen kwamen die wilde leren zwemmen dan was het niet zomaar een techniekje leren. Het kind had of een amputatie, spasme of andere handicap. Zo kwam er ruim 20 jaar gelden een kind met 1 stompje en geen armen en zij zei met een glimlach: ik kom leren zwemmen.:-) . Tja, wat doe je dan, als je een schoolslag of crawl aan wilt leren, dan lukt dat niet.  We hebben toen samen gekeken wat ze wel kan en waar zij haar voorwaartse beweging uit kon halen. Dit alles gebeurde met de kennis van een boot, hulpstukjes van de ergotherapeut,  snorkel en heel veel plezier. Het voordeel was dat ze een "dompelaartje" was, dat betekent dat ze nooit zinkt, en op haar rug kon liggen zonder iets te doen. Na een jaar had ze met veel inspanning, plezier een slag te pakken, zelfs haar A diploma gehaald,  waar ze nu nog steeds plezier van heeft.  Kortom, een techniek is belangrijk van wat je mogelijkheden zijn en niet zomaar op iemands lijf te plakken.

Zo heb ik ook jaren trainers opgeleid in het voetballen. Waar tot op de dag van vandaag mensen vaak de techniek om de techniek willen leren omdat het zo moet. In plaats te kijken wat het kind nodig heeft. Kinderen doen al heel veel leuke dingen met een bal en dit spel bijschaven in het spel ipv kinderen in rijtjes tegenover elkaar zetten om de bal over te spelen waar geen uitdaging aan zit, maar ja zo lijkt het of je wat leert.

En zo is het ook met lopen, als het goed gaat is het belangrijk om hier plezier en uitdaging in te houden. Loop je met veel blessures, dan is het zaak om eens goed naar je  houding te kijken, laten kijken,  wat kan je hier aan doen om je loop plezier te behouden.

Maar ook naar je schoenen…welke schoen past bij jou. In plaats van;” Killian heeft een mooie schoen, die wil ik ook.” Want past deze wel bij jou loop. Of als je mensen ineens allemaal over ziet stappen op een andere schoen die populair is, dan is het belangrijk om te kijken of het wel bij jouw manier van lopen past. Dit om blessures te voorkomen. En we willen allemaal toch lekker lang blijven lopen, voetballen, zwemmen , fietsen, etc… dan is het belangrijk om dat aan te leren wat bij jouw past. 

Ondertussen liep ik weer op de Wageningseberg met kleine pasjes en een beat van ongeveer 175 en dit voelde goed. Opvallend en blij werd ik dat ik aan het einde mijn laatste klimmetje langs het rugbyveld waar ik makkelijk naar boven ging en boven weer gewoon lekker door kon lopen zonder hijgend verder te gaan. De vooruitgang zit in de details waar ik blij van wordt en het loopplezier weer voorop komt te staan.

Chi- Running "how to run without your legs"

Terug komen en weer opbouwen is niet altijd even makkelijk ondervind ik deze dagen met lopen. Na de laatste antibiotica kuur probeer ik weer op te bouwen. Niet dat de Lyme weg is, maar als het goed is is het latend en mag ik weer kijken wat wel en  niet kan. Merk dat ik nog steeds veel rust nodig heb voor mij doen. Maar goed ben ook geen 25 meer zal ik maar zeggen.
Als ik 2x in de week 5 km loop is dat veel. Daarnaast kan ik bijna volledig werken en zit ik 1x gemiddeld op de mtb. Kortom er begint weer wat te komen. En aangezien ik nu toch wat betreft conditie op nul zit, is dit voor mij een mooi moment om naar mijn loop techniek te kijken. Iets wat ik nog nooit heb gedaan. Ik heb altijd op gevoel gelopen. Daar wat voor mij het prettigste voelde. Toen ik met berglopen begon heb ik wat filmpjes bekeken en technieken me eigen gemaakt. Het was dus autodidactisch of op gevoel lopen. En ja heel vroeger hebben we op het CIOS op techniek getraind. Maar dat ben ik allang kwijt. En gezien ik zo af en toe wat pijntjes links en rechts heb. En ik al vaker naar een workshop chi-running wilde gaan. Vond ik nu het juiste moment.
Marion Meesters, bekend in het ultra wereldje, is een van de Chi-running instructeurs in Nederland. En afgelopen zaterdag ben ik naar Baarn afgereisd, om instructies te krijgen. Het was een workshop met 8 personen. Dat is mooi klein en krijg je dus veel instructies om aan te werken. Nu had ik het idee dat ik aardig relax kan lopen. Ik dacht... als ik niet relax kan lopen, kan ik nooit een 100km volhouden. Maar na deze dag denk ik daar toch iets anders over.
Dacht ik daar 7 vrouwen aan te treffen, waren het allemaal mannen. Hoe bevooroordeeld kan ik zijn. Dus dacht ik, toen ik er was, ik probeer zo blanco mogelijk te kijken en alles op te pikken wat goed voor mij is.
Maar ja wat is Chi-running nu? Naast me zat een man, die zei: mijn dochtertje zei vanochtend tegen me: pap ga je nu praten met bomen?" Nou dat hoop ik niet.. ik heb Marion wel zien lopen en ik ken haar dochter, die bij ons in de loopgroep loopt, en die lopen toch gewoon lekker en genieten van het lopen. Effin, na een korte introductie legde Marion het een en ander uit, waarna we in de zaal allerlei oefeningen gingen doen, om zo middels die oefeningen het gevoel van chi-runnen te ervaren en te ondergaan. Soms had ik het idee dat ik het te pakken had en dat voelde ook goed. Maar als je zo loopt na te denken, is het voelen ook lastig en raak je zelfs soms van slag wat je allemaal wel en niet moet doen. Terwijl als je niet na denkt, je gewoon vooruit loopt en denkt och dat is toch niet verkeerd. Ik doe het niet om sneller te lopen, maar om efficiënter te lopen zodat ik meer relax kan lopen en  het lang kan volhouden en ik nog lang plezier in het lopen heb. Dat is mijn doel vandaag en daardoor ben ik ook hier. Als ik dan zo in die gymzaal loop is dat niet echt me ding, maar mijn doel houdt me gefocus en merk ik zo af en toe een groot verschil. Een paar belangrijke verschillen met het "traditionele" lopen. Bij Chi-running is eerst jij, je hoofd/bovenlichaam gaat vooruit en de benen volgen. of zoals Danny Dreyer en Katharine Dreyer, de ontdekkers en schrijvers van het het boek Chi-running zeggen: "running without your legs."
Je houding is erg belangrijk, dit is recht wat licht vooruit staat. En je kracht komt niet uit je benen, maar uit je buikspieren, je kern, die je gaat ontwikkelen. De benen maken de beweging en die vanuit de heupen is ingezet en die zijn ontspannen. Mn de enkel is erg ontspannen, zodat je op je middenvoet kunt landen. Dat dat erg lastig blijkt, zagen we aan het eind van de dag.
Het is als een naald in watten. De naald is de kern en alles wat er omheen zit is ontspannen. Dus Je kruin,bekken, zijn recht en je armen en benen zijn ontspannen en gaan in op de beweging die wordt ingezet door de kern. Het valt me op dat ik dus mijn enkel niet makkelijk ontspan. En dingen afleren is ook veel moeilijker dan aanleren. Ik merk dat ik als ik aan het "postzegelen"ben ik me realiseer dat wil ik dit goed onder de knie krijgen dat ik het ook de tijd moet geven en geduld moet hebben. Gelukkig is Vera er ook en kunnen we soms ook samen oefenen. Dat is ook prettig.
Als we na de pauze, met mijn herbalifeshake in mijn maag,  naar buiten gaan ben ik erg blij. Hier zijn we lang in het Baarnse park bezig, met stukjes lopen, oefeningen en een video analyse.
Een lange leerzame en inspirerende dag. Waar ik denk ik nog lang baat bij zal hebben en wat ik me de komende tijd ga eigen maken.
Wil je meer weten over chi-running kijk op de site van Marion Meesters: www.blessurevrijlopen.nl Tevens is het mooi om te gaan oefenen met de app. Dat staat morgen bij mij op het programma van de dag .

De plek waar we begonnen en eindigden met een grote rugzak aan inspiratie en ervaring