Wat doe je op zondag 14 oktober, als je van lekker trailen houdt in de bossen en de duinen met niet te veel mensen dan ga je naar Groningen voor de 4 mijl. Nee dat is niet logisch als er in de ochtend een prachtige trail in Schoorl is gestart. Maar ja ik had dit met collega´s afgesproken en dat vind ik ook gezellig. Tevens had ik mijn neefje Stan, die in Groningen studeert ook zo gek gekregen om mee te lopen. Hij had wel zeker 4x een rondje gelopen met zijn kamer genootjes.
En zo gebeurde het dus dat ik om 10.10 uur vertrok vanuit Wageningen om via Zwolle. om 13.30 uur aan te komen in Groningen en om 14.23 uur aan de start te staan in Haren. Ja, ik ben in het `beroemde`Haren geweest, en er was nu een echt FEESTJE waar iedereen op de muziek mee bewoog. Het kan dus wel daar.
 |
| Team Special Heroes - Menzis in Haren |
Wat me altijd wel verbaasd met zulke grote evenementen is dat als het teminste goed georganisseerd is, iedereen als makke schapen achter elkaar aan loopt van parkeerplaats naar pendelbus, vervolgens van bushalte naar de sporthal. En bij de sporthal hebben we verzameld. Om 13.45 uur was iedereen er. Gezellig, Mark, Oscar, Frank, Francelien, Martin, Stan en ik zouden om 14.23 uur gaan starten. Alles verliep prima. Kledingzakken werden ingeleverd bij de kledingbus en vervolgens naar de start. Ongelooflijk hoeveel vakken we voorbij moesten. Uiteindelijk zouden er hier 19.000 personen starten. Jong, erg jong en wat ouder. Alles startte door elkaar heen. Na mijn negatieve ervaring, jaren geleden,vanuit de Dam-tot-Dam, waar het alleen maar slalommen was, jongeren in spijkerbroek mee liepen en een kinderwagen op mijn hielen kwam. Ging het er zeker tot nu toe veel relaxer aan toe. Terwijl de anderen 2 shirts aan hadden en lange broeken, had ik toch besloten om lekker in korte broek en alleen het menzis-shirt aan te trekken.Mark en Martin deden dit ook. Het voelde goed. Lekker weer, beetje wind en wat fris, maar zeker goed loop weer. Hopend dat dit zo zou blijven dat we het droog zouden houden.
Vond het erg leuk dat Stan ook mee liep en dat hij er ook zin in had. Hoe het zou gaan dat maakte niet uit. De vakken waren ook relax en ook de start verliep soepel. Het was even dringen en slalommen door het centrum van Haren, de mannen waren er al snel vandoor en toen bij de eerste bocht er al geroepen werd dat de winnaar al binnen was na 17min en 13 sec. en wij wel daar konden blijven, ben ik toch maar gewoon door gegaan. En dan kom je op een grote brede weg van Haren naar
Groningen. Dit is relax lopen. Na enkele minuten sloot Stan zich bij mij aan. En hebben we gezellig samen verder gelopen. Handig was dat er bij elke km een grote vlag hing. En in zo'n loop is het prettig dat je steeds mensen inhaalt. Opeens komt zelfs het zonnetje door. En kunnen we nog meer genieten van de loop. Wat wel opvalt is dat er wel veel mensen langs de kant staan, maar dit is niet altijd te merken. Als je in Rotterdam loopt dan wordt je continu aangemoedigd, maar hier in het noorden zijn ze daar wat zuiniger mee. pas na de 3,5 km komen de bandjes en komt er echt sfeer in het publiek. Wat ook opvallend is dat veel ouders met hun kinderen lopen wat best gezellig is en ook zeker niet hinderlijk. Het geeft allemaal een heel ontspannen sfeertje, maar Stan en ik bulderen gewoon lekker door en het voelt allemaal goed. Ik zie bij Stan nog steeds geen vermoeidheid en dat is mooi. Vlak bij het centrum zegt hij nog zal ik laten zien waar ik woon. Ik zeg prima. Hier wordt het best druk. En ja hoor bij de gracht geeft Stan aan waar hij woont. Nu het nog ongeveer 1 km is zeg ook tegen hem ga maar hoor. En trots zegt hij:"ik zal eens kijken wat ik nog kan" en schiet er vandoor. Ik probeer ook nog wat te versnellen, maar merk dat dit toch wel wat moeite kost. Dan komen de laatste 500m die goed staan aangegeven. De bocht om,200m, even aantrekken en dan zijn we op de vismarkt en bij de
Finish; 32min en 26 sec. Ben dik tevreden. Heb weinig getraint, mijn heup/bil voelt goed ook met snelheid. En heb ook nog lekker gelopen. Stan is nu net 1 minuut eerder binnen en Martin, Mark, Oscar en Frank hebben ook erg goede tijden neergezet tussen de 26 min en 31 min. En net een 1/2 minuut later komt Francelien ook binnen. Kortom allen met een goede tijd gelopen. Nu dus maar naar de kleding bus en vervolgens kijken of er nog een lekker biertje valt te halen bij de
MENZIS tent. De kleding hebben we ook snel terug en met een ommetje komen we bij de MENZIS tent. Ook hier alles lekker relax en ja hoor het pilsje staat ook op ons te wachten. Wat goed georganisseerd. Ik heb genoten van deze gezellige wegwedstrijd. Na een paar biertjes gaf Stan aan dat hij best wel meer wilde lopen en dat na de 10km, de 1/2 marathon ook nog wel de marathon zou kunnen volgen. Oke, dan loop ik met je mee.
We kunnen nog even gezellig met wat mensen van Menzis na kletsen. Zij zijn sponsor van
Special Heroes en zijn erg actief om kinderen en speciaal om kinderen met een handicap te ondersteunen in het sporten. Een sponsor om trots op te zijn!
 |
| Mark met "zijn"Special Heroessss |
 |
| Alle finishers van Special Heroes :Stan,Oscar,Ingrid,Martin,Francelien,Frank en Mark |
En er ook prachtige bossen zijn op steenworp afstand. Dus met 2uur rijden stonden wij in Lengerich, waar Martin zonder tomtom zo heen reed. De heuvels waren al te zien. En dat er veel nederlanders deze trail jaarlijks bezoeken bleek ook wel toen bleek dat AV ´34 zelfs met bussen waren gekomen en meer dan 80 deelnemers had. Totaal waren er 180 nederlanders. Dit was voor de organisatie zelfs een speciale vermelding waard. De organisatie was trouwens erg goed. Er stonden overal bordjes en ondanks de drukte nergens rijen voor de startbewijzen, chips of eten en drinken. Onderweg stond ook alles prima aangegeven. Zelf had ik toch mijn spry race vest aan, voor sleutels, geld en telefoon-fototoestel. Drinken was niet nodig vond ik op deze afstand, er was op 6 km nog n drankpost.
Maar dit hield in dat ik voor volgende week de beartrail wel op mijn buik kan schrijven. Beneden aangekomen kwam ik weer op de weg naar het dorp uit. Tjonge, dit is echt een klein stukje. Oke, over het landweggetje, tussen de auto´s door en weer terug bij de start/finish. En na de finish stond een heerlijk alcohol-vrij biertje te wachten. En voor een krabbel op je startbewijs, kreeg ik ook nog een mooie bierglas mee met de herinnering van de Teutolauf. Mooie duitse herinnering.
