Lopen omdat ik er van hou

Nog een paar nachtjes slapen en dan is de TDS- dag aangebroken. Waar ik met 1400 mensen de bergen in ren.... op weg naar onszelf, opweg naar geluk, opweg naar een mooi uitzicht, opweg naar het genot van de bergen.
Eigenlijk loop ik het liefst alleen. Net als gisteren avond beetje schemer, lekkere temperatuur, lampje op en mijn gedachten de vrije loop en lekker lopen. Met een heerlijk gevoel kwam ik thuis. Sterker, ik kwam thuis met het gevoel... die TDS dat wordt mijn kroon op dit jaar met 3 hoogte punten op loopgebied.
Maar vanavond lees ik in de nieuwsbrief van de UTMB naar vele mogelijkheden. De UTMB bestaat 10 jaar en natuurlijk wil je dan iets extra´s doen. De SMS was er al om te volgen en de twitter en facebook ook en dit is voor een paar centen of zelfs gratis. Maar ze hebben dit jaar iets heel byzonders. Je kunt met een soort chip de mensen volgen op nr. via google earth. Tja dat kost dan wel 50 euro. En je kunt zelfs via geplaatste camera´s de mensen volgen. Tja ook daar moet voor betaald worden.

Chamonix de plaats waar ik zoveel van hou, van de sfeer, de omgeving , de stad die outdoor ademt... basic. Nee niets van dit alles. Natuurlijk mooie natuur, maar wel met alle technieken van dien. Gewoon ongezien lopen kan dus ook niet meer rondom de Mounth Blance. Willen we al die technieken? Of willen we gewoon lekker lopen en genieten van de natuur? Ongezien lopen in het holst van de nacht of vroeg in de ochtend bij het ochtendglorie aankomen gewoon omdat je geniet van het lopen en jezelf overwint om dit te doen in een prachtige omgeving. Met achteraf prachtige foto's of een filmpje als herinnering. Wat drijft mensen om zoveel techniek in deze prachtige natuur te brengen en mensen er mee belasten in plaats van gewoon een fotograaf die gewoon een paar mooie foto's schiet.
Het was verleidelijk, maar als ik dan nadenk waarom ik die TDS loop, dan doe ik het gewoon met facebook en twitter, omdat ik weet dat ik sommige mensen dan gerust stel en mensen die te verweg zitten er van mee kunnen genieten. Maar mij gaat het erom dat ik naar boven loop, over de kammen en de toppen om de afstand door zo'n prachtig gebied te overbruggen waar ik van geniet en helemaal tot rust kom om weer een stap verder te komen...

de schoonheid van de bergen...

Ben ik klaar voor de TDS??

Nog 11 dagen en we gaan 30 augustus om 07.00 uur van start voor de TDS in Courmayeur. Vandaag vroeg ik mezelf af, ben ik er klaar voor ? En wat kan ik nog doen?
De eerste 2 doelen dit jaar heb ik met veel plezier en genot gehaald, de 100km van Belves was heerlijk en liep ik echt in een flo. Vervolgens de Salomon4trails die ik met gemak en veel plezier heb gelopen. En dan komt nu voor mij het derde hoogte punt dit jaar op lopers gebied....
Gisteren had ik nog een gezellig feestje buiten en ik dacht nog even een lekker weisen biertje te drinken. Tja dat was lekker, gezellig en .. laat. Vandaag had ik het idee om tussen de 15-20 km te gaan lopen. Ondanks de warmte. En het tijdstip maakte me dus ook niet uit. Maar ja als je er laat in ligt, dan ben ik er ook niet vroeg uit. En na wat getut, geklets, en lekker gerelaxed, toch op pad gegaan rond 15.00 uur. Ja het was warm, maar dat wist ik dus geen probleem. Gewoon rekening mee houden.

 Het lijf  goed, en ik had het idee dat na 7 km de alcohol ook uit mijn lijf was, mijn eerste 2 bidons waren al leer en bij het Pannenkoekenhuis de Panorama hoeve heb ik deze bijgevuld met hydrate en prolong en direct 1 colatje gedronken. Het vrouw vroeg nog waar ik n tafeltje had, maar op dat moment zette ik het lege flesje cola al weer neer, betaalde en zei, ik ga gewoon verder met een smile. Ik geloof dat ze me niet helemaal kon volgen. Maar ja zal de warmte wel bij haar zijn! Onderweg soms wandelend, liep ik te denken, kan dit lijf zo in de bergen ook alles aan. Is het sterk genoeg, is mijn mind sterk genoeg? Het rare is dat ik op mijn enkel en been rare plekken heb. En dit worden steeds meer "ontstekings"vlekken volgens de huisarts. Morgen nog maar eens laten kijken. En ik heb nog een zwak punt, mijn bilspier. Vandaag had ik alleen aan het eind een gevoelige plek. Doe er veel oefeningen mee. Maar het blijft zitten. Morgen heb ik hiervoor een afspraak bij de manueel therapeut. Hopelijk kan hij me helpen. Het is iets wat regelmatig terug komt, maar kan er ook 100 km mee lopen, dus in de bergen gaat dat ook goed hoop ik. 100% fit ben ik dus nog niet. Al zit het met de conditie en de mind goed. Ondertussen loop ik nog steeds onder de bomen richting Renkum. Ben zijk nat en mijn bidons raken weer leeg. Maar in het bos weet ik is een echt tappunt.

 Dus dat is mooi. Ren door en tap inderdaad in het bos mijn bidons bij. Op mijn horloge zie dat ik ineen temperatuur van 34 graden loop. Heb er geen last van en loop door. Als ik straks over het parcours van de TDS loop en mijn bidons zijn tussen de posten leeg zou ik ze dan ergens kunnen vullen?? volgende week maar eens kijken of dit mogelijk is. En belangrijk dat ik op hoogte ga. Die les heb ik gehad en Jolanda Linschoten heeft het ook nog eens helder neergezet hoe belangrijk het is, en hoevaak het onderschat wordt, dat je op hoogte traint voordat je aan de start staat voor de wedstrijd. Ik heb een rustig tempo vandaag. Dit is ook een les voor me niet te snel van start. rustig aan beginnen, niet gek laten maken door de cut-off time. Maar gewoon lekker lopen, omhoog doorstappen en niet te snel naar beneden in het begin. Laat het lijf wennen. Halverwege zal Karen weer staan om eventueel extra kleding te geven voor de nacht. Dat is ook een goed gevoel. En zij zal er ook zijn in Chamonix als ik aankom. Dit hebben we vanavond na het lopen nog even doorgenomen. 
Er is al heel veel gedaan, maar de komende 11 dagen zijn er om de puntjes op de i te zetten zoals; therapeut, relaxen, vroeg naar bed, hoogte maken en blijven, goed eten, en mijn plekjes op mijn benen laten onderzoeken. En dan zal ik met een gerust hart aan de startstaan op 30 augustus om 07.00 uur in Courmayeur voor de TDS

Sur les Traces des Ducs de Savoie

nu maak ik mijn loopje van 17 km in Wageningen af  door het laatste stukje bos en kan mijn kleren bij binnenkomst gewoon uitwringen en spring onder de douche..
Ja het voelt vertrouwt en 31 augustus weet ik of het allemaal goed was aan voorbereiding...

En zo stond daar de eerste N70-Herbalife Marathon op 12-8- 2012

Het broede al een tijdje… zou het kunnen 3 rondjes N70 en dus een mooie marathon??

Bij Pallas is het jaarlijks wel een traditie voor de mensen die de Jungfrau marathon gaan lopen om een paar keer de N70 als voorbereiding te doen. Dit omdat hier aardig wat hoogte meters in zitten, zo’n 423 hm op 13,3 km.

Dus waarom niet 1, niet 2, maar 3 rondjes. Het idee was er maar hoe breng je een idee tot leven? Gewoon door te doen. Dus Just en ik hebben het idee aangegrepen om nog meer mensen te laten genieten van een prachtige loop met in totaal zo’n kleine 1300 hm. En te bedenken dat in de jungfrau totaal 1800 hm zitten. Dat verschil is dus niet groot…

Zowel Just en ik zijn van het praktische wat is belangrijk voor de lopers, drinken, eten , de juiste afstand en…. Een medaille en na afloop is het ook gezellig om nog een kop soep te nemen. Een sponsor was gevonden, dit om de prijs te drukken. ( sponsors waren Just en Ingrid J)

En al snel was er een stukje geschreven voor de website van Pallas, facebook, twitter en nog een website. En ja binnen 14 dagen in de vakantie kwamen de inschrijvingen gewoon binnen. En een klein groepje van 25 personen was snel geregeld.

En zo gebeurde het dat ik zondag 12 augustus om 06.10 uur met een prachtige rode gloed het licht zag worden opweg naar Beek- Ubbergen. Liesbeth die toch wel iets eerder haar bedje uitmoest, gewoon uit Harderwijk kwam om ons te helpen bij de inschrijvingen en verzorging. Kortom iedereen zette zich perfect in.

Adrie, de man van de Marathonlijst, was na ons idee, om dit te organiseren, zo enthousiast geworden dat hij voor alle drie de groepen, de marathon, de 26 km (2 ronden) en 13 km (1 ronde) weg zou “schieten”  en ondertussen heel veel werk heeft verricht met oa  tijden bijhouden, verzorging etc…

Zijn vriendin, Marian was ook nog een goede vrijwilliger.. kortom iedereen  werkte goed mee. En dan heb ik het nog niet eens gehad over het Hotel/restaurant ’tSpijker  wat al open was voor dag en dauw zodat wij naar het toilet konden. We kregen een plekje op het terras . Perfecte samenwerking en voor alle deelnemers een heerlijke kop soep verzorgde. En de deelnemers kregen nog een bidon van Special Heroes een organisatie die kinderen-jongeren met een handicap stimuleert te gaan sporten. Een mooi doel, waar we de volgende keer ook wat extra aandacht aan zullen besteden.  

Just had nog mooi afzetlint verzorgt… waar we de komende 20 jaar wel een marathon mee kunnen organiseren. Just denkt goed vooruit...

En om 7.30 uur werden de eerste lopers van de marathon, 10 personen , weg geschoten.  We hebben lekker gelopen, als groepje en boven op de duivelsberg …en de andere bergen verzamelden we  zodat we weer als groep verder konden. Na de tweede ronde is dit wel gesplitst in een snelle en langzame groep. Zodat iedereen toch zijn eigen tempo kon lopen. Na het tweede rondje, was de groep van 26 km al vertrokken om 9.00 uur. Bij de post hebben we weer alles bevoorraad, tuc en banaan en watermeloen en natuurlijk de Herbalifeprolong genomen en ook mee in de bidon.

En weer op weg naar de kleverberg, vervolgens een van de zwaarste, de duivelsberg, daarna een heerlijk dal en op naar de Sterrenberg, Stollenberg , om de St. Maartenskliniek om nog 2 klimmetjes waaronder de Boterberg en dan waren we weer rond.  En konden we de laatste ronde in gaan. Alles liep goed. Iedereen had er lol in. En bij het restaurant werd het steeds drukker. Gelukkig viel het aantal wandelaars nog mee. En de warmte was ook geen probleem, want we liepen voor 90 % onder de bomen.  Al leek het laatste rondje voor sommige toch langer te duren dan ze verwacht hadden, maar we hebben elkaar erdoor geholpen. En dan is het heerlijk als er bij aankomst enthousiaste pallasleten midden op straat met de medaille staan op te wachten. Want het was een loop van 5 uur en 54 minuten. En ik hou niet van rondjes, maar dit rondje had nog gerust 1 ronde verder mogen zijn. Maar nu was het ook heerlijk om vervolgens een lekker kopje soep te krijgen, koude cola en vervolgens een rebuild. Een mooie herinnering van een prachtige loop met mensen om me heen die ook zo hebben genoten van deze simpele maar mooie loop.

We zullen het snel gaan evalueren om volgend jaar er weer een mooie loop van te maken…

Dutchcoast run by night in the summer

Had ik vorige week lang en vroeg in de ochtend gelopen, nu wilde ik nog trainen in de nacht. Dus was het mooi dat Rinus Running ook voor een zomer editie had georganisseerd van de Dutch Coast ultra run by night. Kwam voor mij prima uit in mijn `schema`. En deze keer vond Just, een loopmaatje van Pallas dit ook een keer leuk om mee te maken. Dus samen zijn we gezellig naar Castricum gereden, waar we de bus namen en vervolgens de trein naar den Helder. Grappig om te zien, als je de deelnemers niet kent, het toch gauw zichtbaar wordt onderweg, want wie gaat er op zaterdagavond om 20.00 urr nu in loopkleren met de trein naar Den Helder. Het verschil met de winter was ook al duidelijk. Waar je toen nog gratis bij het strand kon parkeren, moest je nu betalen.Ook in de avond!!
In den Helder werd het groepje nog groter en met zo´n 16 deelnemers zijn we precies om 22.00 uur van start gegaan. Ondanks dat er in Castricum om 20.45 uur behoorlijk regen naar beneden viel, gingen wij op pad met een lekkere temperatuur, zo´n 18 graden schatte ik. Ik liep in een Icebreak ondershirt en daarover een gewoon shirt, korte broek, pet en lamp(die nog uit stond) Op de dijk voelde ik dat het lekker ging. Maar voordat we daar waren was ik Just al kwijt, die ging er snel vandoor...
Op me suunto kijkende zag ik dat ik wel heel erg snel ging voor mij doen. 5.15- 5.30 uur. Dit ging ik niet doen, dus liet me terug vallen. En dat liep lekkker.Het werd al snel donker en de maan was nog niet te zien, maar ik heb mijn lamp gewoon nog uit. En na toen de wolken weg gingen kwam de maan. Geweldig wat een licht! Weinig wind, maanlicht en een heerlijke temperatuur. Geweldig dit wordt weer een mooie loop. We gingen het strand op en ook dat lag er prima bij. Zou dit een herhaling worden van van de winter? Dat zou mooi zijn, want ik hou absoluut niet van mulzand. na zo'n 12 km krijg ik darmkrampen, wat is dit nu. .. oke, even in de bosjes... geen bosjes, oke, aan de kant och ben in een grote zandbak ! Neem me tijd en ben nu wel een groepje kwijt en zie Niels en ... voor me lopen sluit aan en loop met hen mee. Al loop ik iets sneller. Al snel gaat Henk eraf. En loop ik samen gezellig met Niels die me de oren van me kop lult. Ik geef wel aan dat ik niet veel zeg. Moet af en toe wel lachen. Hij zei achteraf dat hij het tempo niet aan kon, maar ik weet waarom :-)
Vlak bij de volgende dijk kwamen we nog iemand tegen die terug was gevallen. Dit was iemand met een lampje op.

Niels en ik liepen beide zonder licht dat liep erg prettig. En het lampje vond ik zelfs storend, je zag gewoon minder leek het wel. Op de dijk liep Esther Devilee, terwijl Niels achter bleef, ik voor de 2de keer uit mijn broek moest , sloot ik later aan bij Esther. We liepen samen zeiden weinig maar het voelde goed zo. Ik zag een vuurtoren en dacht daar moeten we naar toe. Dat is Egmond en dan is het nog 7 km. Ik vroeg even aan Esther op hoeveel km zei haar horloge had staan, dat was 31 km. Jemig, waren we al zo ver, dat had ik nog niet gedacht, had ook niet op mijn horloge gekeken.

Voelde me nog lekker alleen die krampen waren vervelend. Ik kende dit ook niet zo. De rest voelde goed. aan het eind van de lange dijk zag ik een bekende silhouet wandelen... Just, ik ging even bij hem lopen wat er aan de hand was. Het ging niet meer. Misschien te hard gestart? Maar hij bleef doorgaan, want hij genoot net als ik van de heerlijke omgeving meeuwen, maan, strakke strand.. maar ja het rennen was even minder. Weer terug op het strand sloot ik weer aan bij Esther en we gingen in het zelfde tempo door. Ik merkte naast de temperatuur dat er nog een groot verschil was met de winter. Toen was het donker overal donker, maar nu niet. Er was veel licht, naast de maan, waren er strandtenten die er toen niet stonden, waren er vakantiehuisjes waar op verschillende plekken ze ondanks de late tijd, inmiddels 03.00 uur ,vuurkorven staan en vele lampen waren nog aan. Op het strand waren vele tekens geschreven, waaronder vele hartjes... en namen.

 Soms stonden er ook 2 of meerdere mensen. Ik denk dat die wel even raar op keken... maar wij liepen door. Af en toe was er een kuil, nee er lag niemand in, of moest je uitkijken dat je jezelf niet vasliep op een bank. dat liep af en toe niet prettig. Nu dacht ik toch Egmond te zien, maar die vuurtoren leek nog steeds verweg. Ik zei ook tegen Esther, ik heb het gevoel dat die vuurtoren niet dichterbij komt.... nee maar ik keek iets verkeerd, volgens Esther was dat de vuurtoren van IJmuiden. En ja hoor nog geen 2 km later was het Egmond en een heel sniekie vuurtoren. Dat lucht op. Toen we Egmond voorbij waren en het nog maar 7 km was kreeg ik er snel genoeg van. Ik kreeg genoeg van het strand, wilde er gewoon zijn. En ja hoor kwamen er weer krampen. Nog een keer uit mijn broek. Esther wilde wachten, want wist de afslag niet waar je het strand af ging. Ik gaf aan dat ze dat vanzelf zou vinden. En zij liep door en er kwam nog een stel achter aan. Ik deed het rustig aan, dronk mijn laatste bidon leeg. Had maar 1,5 liter prolong en hydrate gedronken. Is erg weinig had nog wel 3 gelletjes bij  me maar het was eigenlijk te weinig. Maar ja kon niet meer mee krijgen. Oke, de laatste km loop ik ook gewoon door. Ik zie in de verte een licht en bedenk dat dat wel eens de strandtent is waar we eraf moeten. En ja hoor na ruim 50 km is daar de afslag ik ren door het mulle zand op naar de strandtent en ben blij dat ik er ben. Achter me aan komen Esther en Monica met haar medeloper die een strandtent te vroeg eraf waren gegaan. het was langzamer als van de winter maar wel fijn en goed. Mijn afstand was 50.5 km, 5.53.55 uur. Ik ben tevreden. Ben stijf en ga snel naar de auto van Just, waar ik me helemaal omkleed en snel een rebuild neem, banaan en water. En als snel komt ook Just heeft hij toch nog lekker doorgelopen. Ook hij verkleed zich en neemt een cola en een krentebol en we rijden beide tevreden naar huis. En bij veenendaal zien we het licht worden . Toch byzonder zo'n nacht loop. Als ik om 05.30 uur onder de douche sta zie ik de zon op komen. Een mooi moment om mijn ogen dicht te doen.
Rinus bedankt voor de mooie organisatie en Just,Niels, Henk en Esther bedankt voor de gezelligheid tijdens deze loop.
En Niels Duifhuizen ook bedankt voor de mooie foto's!

Nog ruim 1 week voor de Speciale Unieke Marathon N70 in Beek-Ubbergen

en nog meer afstanden op 12 augustus in Beek Ubbergen.
De N70 is al jaren een vast onderdeel in de aanloop naar de Jungfrau marathon. Omdat dit parcours zo geliefd is, hebben twee leden het initiatief genomen om dit jaar, op zondag 12 augustus, voor de eerste keer deze marathon te gaan lopen. Daarvoor zal de route, 13,150 meter lang, driemaal achter elkaar gelopen worden, plus een lokaal rondje van 2.745 meter direct na de start. Naast de marathon is het ook mogelijk de ronde twee keer (26,300 km) of één keer (13,150 km) te lopen.

Het parcours is zeer heuvelachtig, 423 hoogtemeters per ronde, en gaat voor ongeveer 90% over bospaden en voor ongeveer 10% over verharde wegen.Het zijn geen wedstrijden! Er wordt in groepen gelopen onder begeleiding van gidsen. Twee groepen op de marathon en telkens een groep op de overige twee afstanden. Bij de marathon is er een groep met een eindtijd van 5 uur en een groep met als eindtijd 5,5 uur.Inschrijving is mogelijk tot en met 5 augustus. (Geen nainschrijving op de loopdag zelf) Geef bij je inschrijving duidelijk aan welke afstand je wilt gaan lopen, en bij de marathon ook nog in welke groep. Is de snelste marathongroep vol, dan wordt je ingedeeld bij de langzamere groep als daar nog plek is.

Inschrijven per mail bij Just Bennis (trust.randwijk@planet.nl). Inschrijving is pas definitief na betaling van het inschrijfgeld en ontvangst bevestigingsmail. Inschrijfgeld overmaken op rekening 707316758 t.a.v. J.H. Bennis te Randwijk, onder vermelding ’N70 marathon en de afstand’.Informatie: Marathon, kosten: € 10,00, starttijd: 7:30 uur, deelnemers: 24, tijd: 5,5 uur

26,300 km, kosten: € 8,00, starttijd: 9:00 uur, deelnemers: 15, tijd: 4 uur
13,150 km, kosten: € 6,00, starttijd:10:45 uur, deelnemers: 15, tijd: 1,75 uur Geen kleed- en douchegelegenheid aanwezig, wel toiletten.Op de start/finishlocatie in Beek Ubbergen zal bij iedere doorgang een verzorgingspost aanwezig zijn. Hier zijn bananen, Tuc, watermeloen en bekertjes sportdrank en water aanwezig. Aan het eind is er voor iedere deelnemer-ster een lekkere kom soep met stokbrood. Deelname is geheel voor eigen risico. Onderschat de zwaarte van deze marathon niet en overschat jezelf niet. Verdere informatie wordt na inschrijving toegestuurd of is vooraf verkrijgbaar bij Ingrid Peperkamp (ipeperkamp@gmail.com) en Just Bennis (trust.randwijk@planet.nl).


BEN JIJ ER ZONDAG 12 AUGUSTUS OOK BIJ??

                KLIK HIER EN KIJK VOOR EEN FILMPJE



156,9 km trainen rondom de Dodonge

Het is nog een paar weken voor de TDS, mijn derde en laatste grote doel dit jaar. De eerste twee heb ik volbracht met veel plezier en voldoening. En dat hoop ik ook op28/29 augustus te doen rondom de Mountains Blance, de TDS, `Sur les Traces des Ducs de Savoie`.

Dus heb ik na de salomon4 trails weer n "trainingsschema ' gemaakt. Er waren n paar mooie loopjes waar ik tussen moest kiezen, n luxe en niet altijd prettig. Er is gewoon zo veel. Tot nu toe heb ik wat loopjes laten schieten voor byzondere trainingsloopjes. Want wat is er mooier dan dat je n "trainingskamp" wordt aangeboden in Z-Frankrijk in n relaxte omgeving met veel sportieve mensen om je heen en een lekker trainingsgebied. Alle ingrediënten voor lekker relax en afwisselend trainen waren dus aanwezig!
Woensdag 25 juli vertrokken naar Belves.  's middags met de waypoints van de suunto en garmin een route uitgezet. En donderdagochtend om 04.00 uur stonden we met z'n drieën al buiten in het donker met hooflampen en fiets met kratje bidons om te beginnen aan een mooie lange duurloop van rond de 65 km. Ben je dan gek of is dit gewoon leuk. Wij vonden het gewoon leuk. En gingen op pad. Maar nog geen km verder schrokken we ons rot. Ik dacht dat we beschoten werden, maar Liesbeth stond n beetje beteuterd erbij.... Klapband. Balen, maar dit kon ons niet stoppen, dus snel Bert uit bed gebeld, die als een echte "tourdefrance" mecanicien met een ander wiel aan kwam zetten, maar jammer die paste niet, dus toch een andere band erop leggen. Vera en ik liepen verder met n bidon hydrate bij ons voor de eerste kilometers. Buiten de waypoint zouden we ook nog de pijlen van de 100km kunnen volgen, want daar volgde we n stuk van. Opvallend was dat het en warm was en het lang donker bleef. Pas rond 6.00 uur in Sant Cyprien werd t licht. Hier kwamen Lies en Bert er weer bij. We liepen in n lekker tempo rond de 9 km per uur naar Allas Les Mines waar we nog even in de duister een hert zagen.En toen rond 6.30 uur bij t kasteel van Josephine Baker de zon echt op kwam lag dit kasteel erg mooi  in t licht en zagen we nog mooi 2 herten op het grasveld staan. Bij Castelnaud la Capelle.



kasteel Josephine Baker

Werden even wat broodjes gehaald, de geur was heerlijk, maar ik nam mijn prolong en een toilet stop en vervolgens liep ik door. Dit was een prachtig fietspad, wat nog vers in het geheugen lag van de 100 km, alleen was het nu totaal anders, ik liep op gegeven moment gewoon tussen de camping door. De vele campings in de weide velden gaven n heel ander beeld. Ondanks dat bleef het een prachtige route met wat heuvels. En ondanks dat we gister aangekomen waren erg kort geslapen, 2 uur, liep ik lekker, was t gezellig en relax, al vonden Vera en Lies het nu wel erg fris zo in de schaduw van de berg en in het dal. Opweg naar Daglon . Hier heel even in het zonnetje n espresso gedronken. We liepen hier over de "grote" weg. Wat niet altijd prettig was, maar doordat Bert achter ons bleef rijden met zijn auto viel het wel mee. Vervolgens op naar de heuvel opweg naar het huis van Ton en Rini, jemig wat een klim en nu rond 10.30uur werd de zon al aardig sterk en de klim was ruim 5 km... Niet steil maar glooiend omhoog en met 45 km in de benen is dit toch pittig. Even gezellig kopje koffie, water en prolong en weer door. Het was nog maar 13 km, maar het zouden de zwaarste km worden. Eerst naar beneden, vlak en vervolgens weer een pittige klim van 5 km met op het eind een klim van 25% en 300 m. O,o,o wat heb ik dit vervloekt... Maar boven was ik blij, wist dat ook nu van St.Germain de Belves naar het eindstuk nog aardig glooiend was en zeker 4,5 km. Ik vond het genoeg, had t warm en geen zin meer! O wat was ik nu helemaal blij met de meiden, want die hebben me er door gekletst. Heerlijk is het dan dat je zo'n lange, prachtige duurloop niet alleen loopt, maar met z'n drieën. S middags hebben we heerlijk aan het water bij de Dodonge gelegen. Wat is t leven toch.... Heerlijk. De rest van de dagen lekker afgewisseld met racefietsen en lopen in n prachtige omgeving met geweldige sportmensen en heeeeerlijk eten. Die 156,9 trainings km waren n genot.
Nu opweg naar de nachtstrandloop van Rinus (50km) en onze eigen n70 marathon dan nog wat kleine loopjes, maar de laatste hoogtes haal ik op in de omgeving van Chamonix. Ik voel me goed geniet van de trainingen en van de wedstrijden. En wat is het mooier als je dit kunt delen met prettige mensen om je heen...