Zelfvertrouwen geeft kracht

Vanmorgen was ik op mytylschool de Trappenberg. Er was een rolstoelvaardigheidscursus georganiseerd. Kinderen in een handbewogen rolstoel kregen les van Kees-Jan.Het heeft veel voorbereidingstijd gehad, maar vandaag wierp het zijn vruchten af.
Kees-Jan, zelf een ervaren rolstoelrijder, die 11 jaar geleden door een val bij t snowboarden n dwarslaesie opliep, gaf met veel passie en bevlogenheid de cursus. De 5 deelnemers hadden verschillende nivo's, maar dat was helemaal niet erg. Elk kind werd aangesproken op zijn mogelijkheden. Met hele kleine tips,als houding in de stoel, je stoel is je beste vriend, en uitdagingen van heuveltjes gingen ze aan het werk. Nu zie ik vaak kinderen gedreven aan het sporten gaan bij de lessen. Maar hier gebeurde meer. Kinderen waren een en al oor, wilde graag leren. Waren letterlijk niet te stoppen. Bleven doorgaan met oefenen en zagen dat ze steeds verder,hoger en beter werden. Je kon voelen dat kinderen het belang er van in zagen. Zo ook voor Piet*. Hij is al een goede sporter, maar aan het begin van les zag je dat hij niet of nauwelijks op zijn achterwielen kon balanceren. 2 of 3 telllen. Meer lukte niet.

Maar hij was steeds aan het oefenen, ook tussen andere oefeningen door. Hij kreeg tips over zijn houding, zijn stoel werd bij gesteld. En het ging steeds beter, 7-tellen. Hij kreeg er lol in, zijn moeder vroeg adviezen en stimuleerde hem. Aan het eind van de les kon hij maar liefst 15 tellen op 2 wielen balanceren. 1 uurtje les, 'n paar belangrijke tips, positieve benadering op zijn mogelijkheden en je ziet zo'n jongen genieten en zijn zelfvertrouwen groeien. Want ook het  op en van de matten rijden ging prima. Wat kan zo'n klein beetje, zo'n groot verschil betekenen in het dagelijks leven. Makkelijker je door de straat begeven, makkelijker stoepjes op en af. Meer zelfstandigheid, meer vrijheid, meer zelfvertrouwen en opzoek naar uitdagingen. Alleen omdat hij ervaart wat hij wel kan en dat hij nog veel meer kan.
Alle 5 de jongens waren erg actief en met een brok aan vertrouwen gaan ze op pad om thuis te oefenen om dit in de volgende les te demonstreren.
Dit zijn weer van die gouden momenten die ik koester omdat het zo mooi is om kinderen te zien groeien en dingen ziet doen waarvan ze dachten dit niet te kunnen!!

* namen zijn veranderd.

The Salomon 4 trails start in Garmisch Partenkirchen naar Erwald

Aankomend weekend zal ik afreizen naar Garmisch Partenkirchen om vast te acclimatiseren. En even de rust te vinden voordat ik 4 juli aan de start sta met nog 330 andere deelnemers. Die waarschijnlijk snel hun weg vinden in de bergen.
Ik heb er erg veel zin in. De voorbereiding was anders dan naar mijn eerste 100 km. Maar o, wat verlang ik naar de bergen. De bergen die me rust geven waar ik me energie weer uit kan halen.
Garmisch Partenkirchen is natuurlijk bekend  van het schansspringen op 1 januari. Deze sprong zal ik niet maken, maar dat er onderweg vreugde sprongetjes zullen zijn weet ik zeker, maar ook zullen er momenten zijn dat ik er doorheen zit en de bergen vervloek, maar ook dat hoort erbij. Uiteindelijk is het heerlijk en kun je niet alleen genieten als het alleen maar zonneschijn is.

We starten om 10 uur en mogen na de start na een aanloop van 3 km meteen gaanklimmen van 700 m naar 1279 m in 4 km. vervolgens gaan we 5 km daneln en vanaf 9 km weer stijgen van 1000 m naar 1616 m. Talstation Langenfelder. Dan zitten we op 13 km, over tijd wil ik het dan nog helemaal niet hebben. maar dan gaan we weer dalen naar 772m en Als we in Hammersbach aankomen zitten we op 18 km en kunnen dan weer gaan steigen naar Abzw. Elbseealm op 1009m. En hier is de 2de verzorgingspost. vandaar gaan we steigen naar 1520 m Grenze D/A op 25 km. Op naar de 3de verzorgingspost Talstation Ehrwalder-Zugspitzbahn 1247m. Dan heb ik al 4 toppen gehad en heb nog geen 30 km volbracht. Dan komen er nog een paar "kleine klimmetjes" En hoop ik op 36,3 km te eindigen in Ehrwald op 994 m.
En dat is nog maar de eerste dag.... een inkomertje.


The first day of the SALOMON 4 TRAILS will help all participants to realize what they are up to: running through alpine scenery as the opening stage isn't miserly with it at all. There are not only a total of six up and downs but also the most beautiful hiking paths and trails of the Zugspitz massif.

Start time:	10:00			Calculation base for transit time
Vertical distance:	36,30	km		Speed fast: 1000 Hm/h and 15 km/h, speed slow: 400 Hm/h and 6 km/h. Calculated with the distance and time calculation for tour planning in mountainous terrain.
Meters ascent:	2410	Hm
Meters descent:	2113	Hm
wat een mooie toppen...

laatste lange training voor de Salomon 4 trails

Voor het weekend had ik twijfel, zou ik zaterdag de jan janssen classic rijden en zondag de veluwetrail, of toch niet. Alles is zo mooi, maar ik moet ook keuzes maken en aangezien ik voor de Salomon4 trails sta, heb ik toch gekozen om de fietstocht niet te doen. En ook de veluwetrail niet. Ik zou zaterdag 4 rondjes gaan lopen en 56 km en zondag dan nog eens de Grebbenberg op voor 10x de trappen te lopen. Had zin in om lekker alleen te gaan lopen.
Zaterdag begon ik om 10.00 uur aan de loop. Maar al snel was duidelijk dat ik niet door Renkum ging lopen, maar door het bos, gezien de janjanssen classic door Renkum reed met heeel veeeel fietsers en het mij te druk was. Met de radio op mijn oren liep ik mijn kilometers door het bos, nu werd de afstand iets korter, maar dat vond ik niet erg, als het maar boven de 50 km zou blijven en dat was het. Mijn lijf voelde moe aan. Kwam dit door de heerlijke sauna een dag voor deze loop? Of door het vele trainen, hard werken en weinig slaap. Een ding is zeker, ik zal aankomende week rustig werken en veel slapen. Zodat ik uitgerust naar Garmisch-Partenkirchen kan afreizen.
Na 3 rondjes was ik het zat, had geen zin meer maar ben toch doorgegaan. Het weer was goed, de omgeving was prima maar mijn lijf wilde niet meer. Nou dan is dit toch een prima training om door te gaan. En ja hoor gewoon 4 rondjes en 52 km gelopen. Vandaag was het heel ander weer. En weer stond ik met een moe lichaam op. Om 12.00 uur had ik eindelijk alles bijeen geraapt om naar de Grebbenberg te gaan om daar de trappentraining te doen. 1 trap met 176 treden en 1 trap met 260 treden. Ik begon nog wat sloom, maar na de eerste keer de trap op, was ik wakker en heb ik beide trappen 5x gelopen. En voelde me helemaal fit.  Het verbaasde me dat ik gewoon kon blijven gaan. Misschien deze week nog 1x.
Had ik Gisteren lekker verse pasta gemaakt voor Kirsten die 150 km had gefietst, nu werd ik vandaag verrast door mijn ouders die de laatste verse asperges hadden. En ja zeg nu zelf, niemand kan het eten van mijn moeder overtreffen. Met alles erbij, aspergessoep, verse eieren, ham, zelf gemaakte saus. En als toetje... aarbeien uit eigen tuin met heerlijke slagroom. Kortom verwennerij. En tot slot kreeg ik ook nog een mooi bosje rozen van mijn Pa mee uit zijn "rozen-tuin."
Van de week ga ik de 4 dagen van de Salomon 4trails doornemen.

Rinner op é dyk

Hè, do rinner op 'e dyk                              
Soesto iensum en allinne
Rinne kinne wit wer hinne
Op ' e Slachtedyk Sunder muzyk
Nee, wy rinne op 'e dyk
Dy't it lan eartijds omklamme,
Dy't us Fryske hert untflamme
En sa mei-inoar wy us ryk

Maanden geleden heb ik me ingeschreven voor De Slachte marathon, paste goed in t schema richting de 4-trails, maar niet realiserend dat dit tussen 2 grote sportdagen in zou zitten die het nodige van me vergen, omdat ik onderdeel ben van de organisatie die de lijnen uitzet en het geheel realiseert. Sterker morgen, maandag 18 juni, moet alles in kannen en kruiken zijn, want om 09.30 uur staan er 312 kinderen van het speciaal onderwijs in Utrecht met gespannen gezichten op het veld om hun getrainde activiteiten uit te voeren!
Op 7 juni valt  de map met info over De Slachtemarathon in de bus. Mooi starnummer binnen, maar geen tijd om te lezen omdat 8 juni de eerste sportdag is voor 250 kinderen in Almere. Na het weekend 12 juni neem ik even de tijd om de info door te lezen..... Start om 06.30 uur????!! Lees ik dat goed, waar slaat dit nu weer op denk ik nog waarom zo onmenselijk vroeg? En de bus naar de start gaat uiterlijk om 05.00 uur!! Jemig wie heeft dit bedacht? Dan heeft t geen zin om een nacht van te voren er naar toe te gaan om daar te overnachten. Want dat is hooguit 1 of 2 uurtjes langer slapen.Het mooie programmaboekje, of zoals de Friezen t noemen:'paadwizer' wordt me wel duidelijk dat t n byzondere loop is waar sport en cultuur samen komen. Maar waarom zo vroeg?? Direct bedenk ik, maakt niet uit is weer n mooie training voor de TDS, waar ik ook niet rustig zal slapen, maar gewoon doorlopen in de nacht. Dus besluit ik om vrijdag bij tijds op bed te gaan liggen om nog wat te slapen en om 02.30 uur ga ik rijden. Door alle drukte op het werk, val ik om 22.30 uur als een blok in slaap en schrik om 02.00 uur wakker van "Adel" die me wakker zingt. Pik donker buiten... Kleren aan, thee en shake mee in de auto en om 02.30uur is mijn training voor de TDS gestart en rij richting Tsjummearum het licht te gemoeten. Boven Hereveen gaat de radio raar doen, dan maar op omroep Friesland wat niet echt te verstaan is, maar grappig is dat veel moderne liedjes in het fries worden gezongen. Bewegwijzering en mensen zijn goed en aardig. En loop zo ik naar de bus. Claudia is al onderweg naar Raed met nog vele andere bekende lopers. Nee, n klein loopje is het niet. De bus zit vol met Friezen. Heb het gevoel of ik in het buitenland ben. Versta ze niet, maar als ik goed luister kan ik t sons wel volgen. Ondertussen staat er n mooie rode gloed aan de lucht... Ochtend rood brengt mooi weer aanboord, of was t regen in de sloot. Ik ga van het eerste uit. Nog n uur te gaan en het loopt aardig vol in het dorpje Raed waar de straten uItpuilen. Eerst naar de plaatselijke kroeg waar veel bekende zijn. Kop koffie en gezellig iedereen gedag zeggen. Niet het idee hebbende dat we gaan lopen. Ik heb besloten om vandaag ook meteen mijn mooie Salomon rugzak te testen hoe die zit. We gaan naar buiten waar het miezert, en waar het alsmaar drukker wordt met vele lopers. Midden op de weg staat n tioletkar met wel 10 toiletten. hier kan nog menige loop wat van leren. En op het veld worden de kleren ingenomen met startnr. De logistiek is ook sterk.

Toch nog even wild plassen, want t is erg druk. Er zijn moeilijk bosjes te vinden, dus wordt dit in het hoge gras gedaan en is het aanschuiven bij de vrouwen.
John,Rinus, Coq, Leo, Mo, Gerard kortom allemaal bekende staan in het startvak. En iets later dan 06.30 uur gaan we van start. Over de weg opweg naar de dijk, de slingerende dijk de "Slachte" verhard en onverhard. Nog voor Reduzum horen we t trompetgeschal, baande groeten, nimfen die een bewegingsritueel uitvoeren.... Alles uitmondend in een processie waarna we op n theatrale manier uitgezwaaid worden. We steken de weg over naar de Slachte en zo slingeren we naar  Reduzum, easterwierrum,britswert. Plaatsen waar ik nog nooit van heb gehoord en voor mij ook nauwelijks uit te spreken zijn.

Al snel ben ik Claudia, Richard kwijt. Ik voel een ongesteld lijf. Heb het hier mee te doen, dus pas me aan. Al snel zie ik n bekende rugzak naast me... Bert, in plaats van hem vriendelijk goede morgen te zeggen, zeg ik shit.. Ben jij ook vanochtend hier gekomen" ja is zijn antwoord.Bert woont dus zeggen en schrijven 15 km bij mij vandaan. Volgende keer toch maar de deelnemerslijst goed doornemen. We kletsen gezellig en lopen lekker op tot ik het niet langer kan houden en een toilet pak op 17 km. Bij Hidaard. Het rommelt aardig in mijn buik. Pak de draad weer op maar weet dat er nog enkele keren zullen volgen. Goed dat er zoveel toiletten staan. Dat is m'n voor de "kuieraars. Tevens vind ik t ongelooflijk dat mensen om 07.00 uur met veel enthousiasme iedereen aanmoedigen en succes wensen. Hoezo "stugge Friezen" vandaag heb ik dat nergens gemerkt. Overal waar mensen stonden in regen en wind stonden enthousiaste mensen.
De dijk slingert en zo ver als je kunt kijken zie je de 'rinners' . De Slachtemarathon is hardlopen over historie. Van de zeedijk tot in het hart van Fryslan, Raerd, meet de oude Slachtedyk de afstand van een marathon, ruim 42km in juli 2000 werd in het kader van Simmer 2000 voor t eerst de marathon over de oude dyk gehouden. De deelnemers werden onderweg verrast met beeldende kunst, dans,theater en muziek. En daarmee was een jonge traditie geboren. Nu 1x in de 4 jaar wordt dit herhaald. Voor hardlopers zo´n 1500 en wandelaars zo´n 15.000!
Uit boxen in het weiland schalmt het 'slachter lied, terwijl wij al glijdend door de modder op de been proberen te blijven. De wind blaast sommige wolken weg, maar ineens is er weer n bui. Maar het blijft warm en het zout loopt in mijn ogen. Mijn zonnebril blijf helaas nog op mijn hoofd.

Na 25 km kom ik in n lekker ritme, ga mensen inhalen geniet van de kunst om me heen loop even alleen, dit voelt lekker even gewoon concentreren op het lopen en de vele afleiding van de kunst om me heen . Ook 2 paarden met n veulen die als n gek door de wei rennen.

 Bij 30 km weer n toiletbezoek en dan ben ik t zat. John met jaqcueline(sillygurlrunning) lopen me voorbij. En ik pak me eigen ritme weer op en loop gestaag door. Er komt nog een lekker bruggetje vervolgens heerlijk door t gras. Nog wat zenuwachtige renners die waarschijnlijk voor n bepaalde tijd gaan. Ik vind het weidse beeld prachtig, maar bedenk me ook dat ik heel blij ben met de Wageningse bossen, hei, en uiterwaarden die me de nodige afwisseling bieden.
Het is nog zo'n 5 km en onderweg kom ik steeds meer wandelaars met een "amsterdam" shirt aan . Of dit nu toeval is weet ik niet. Ik loop er voorbij en probeer ze nog te motiveren, stimuleren om aan te haken.
 Bij t spoor staan mensen te wachten en als ik aankom is deze inmiddels weer open.
Uiteindelijk zie ik n grote tent op zo'n 3 km. Volgens de mensen om me heen is daar de finish. Ik zet nog even aan. kom Froukje tegen, haar heb ik in Apeldoorn ontmoet. Ze loopt n thuis wedstrijd en haar 100ste marathon. We kletsen wat en rennen onder de woorden "THE END" door, vanaf daar is het nog 200 meter en wordt t erg smal en druk met toeschouwers.

We willen nog even aanzetten, maar hier lopen ook "strompelaars' dus worden we tegen gehouden.. Na 4.08 uur kom ik tevreden over de finish. Krijg n mooi shirt, en een slachteblokje ipv een elfstedekruisje. Ik wil naar de bus loop dus achter de mensen aan. Blijk ik de verkeerde kant op te lopen. Maar daar is Esther, een herbalife collega,waar ik mee terug kan rijden, erg fijn zulke enthousiaste en snelle collega´s! Bij de sporthal zie ik Claudia en Richard eindelijk weer. En na een heerlijk douche rij ik met omroep friesland, die rechtstreeks verslag doen, op de radio en de zon in de rug tevreden naar huis... En het is pas 11.30 uur...
met dank aan de foto´s van Coq Qualm.

de dubbel van La Roche -de Ardenne-

Vrijdag zou ik vertrekken naar La Roche-en Ardenne, waar ik me zou aansluiten bij de Palleten. Maar de drukte voor 2 sportdagen voor 500 leerlingen in totaal, lieten dat helaas niet toe. Dus vertrok ik zaterdagochtend vroeg om 06.30 uur richting Belgie. Normaal rustig op de weg. Maar niet vandaag. Het was mega druk met auto's met fietsen en stickers... Alpe d 'Huzes, "opgeven is geen optie". Toen ik later een collega smsde dat ze waarschijnlijk niet alleen zou zijn met het team van de onderwijsspecialisten in Z-Frankrijk gaf zij aan dat er meer dan 2500 Nederlanders zouden afreizen! En zij gaan 2 dagen op een smalle berg fietsen. Ik denk dat ik het vandaag rustiger zou hebben tijdens de trail van 35 km in de Ardennen. Meer rust en wildernis. Het doel is ook iets anders. Halen zij heel veel geld op voor het kankerfonds, hebben wij alleen het doel om te genieten van onze gezondheid in de natuur. En als je die hebt is dat heel veel waard. Daarom is het ook heel goed dat er mensen zijn die zich sportief inzetten voor een ziekte die zich te snel verspreid en  zo misschien de kop wordt ingedrukt! Met al het geld wat ervoor opgehaald wordt. Het begon met 60 deelnemers ooit...

                                                               -de route 3D-

Maar ik stond deze ochtend op het kasteel van La Roche de Ardenne voor de start van de 35 km trail. Hier waren vele bekenden. Kees, gelukkig weer hersteld liep weer mee, Jan, Bas en ik zouden als Palleten hier lopen. Daarnaast waren er nog vele bekenden zoals Chris, Marc, Wouter, Kristof, Esther,en diegene die ik vergeten ben :-). Op gegeven moment werd er iets uitgelegd in het france en langzaam kwam er beweging in het geheel en waren er zo'n 112 deelnemers van start. Beneden werden de wielrenners tegen gehouden, zodat we door konden rennen om weer snel en te gaan stijgen. Vanaf dat moment was het alleen maar stijgen en dalen of vals plat. Maar o,o,o wat was het mooi.
Veel single-tracks, veel mooie paden door water, door blub, over paden die geen paden waren, maar gewoon omhoog richting de bodjes. Op gegeven moment zag ik een stel de verkeerde kant oplopen heb ze nog terug geroepen... en ging weer door.

Af en toe een oversteek, over asfalt, hier geen begeleiding, wat in het begin wel lastig was, want daar raceten de wielrenners naar beneden met een behoorlijke snelheid daar ontstonden best gevaarlijke taferelen, maar gelukkig ging alles goed.
Onderweg zo links en rechts wat kletsen met mensen en ondertussen genieten van de mooie plaatjes die we tegen kwamen en het prachtige weer. Bij de tweede post kwam ik Anneleen weer tegen. Je wat loopt ze goed, en zo heerlijk aan het genieten. Het was haar eerste trail. Als je er dan zo van geniet is dat geweldig. Ook stond Bas hier, ook voor hem zijn eerste trail, en ook hij genoot er van. Mooi is dat als mensen eenmaal over deze loopjes gaan en er van genieten, ben ik bang dat ze verkocht zijn. Leuk hoor. Na wat gedronken en gegeten te hebben, konden we aan een prachtige klim beginnen. (voorheen zat deze ook in de marathon!) Boven gekomen konden weer rennen en dalen om vervolgens het laatste gedeelte in te zetten, waar we door , het leek wel de jungle, heen moesten en weer met die wel vervelende brandnetels.

Ik weet het niet, maar van deze prachtige trails wordt je niet mooier. Als we op een gegeven moment bij een steen komen waar we naar beneden moesten en best lastig was, vroeg mijn buurman voor me of ik het wel redde ??? zou hij dat ook gevraagd hebben als er een man achter hem gelopen had... effin, later bij de klim heb ik hem ingehaald. Bij de laatste klim was het echt zoeken naar de bodjes want een pad was er niet. En soms was het zelfs op handen en voeten. Het laatste stuk was weer dalend en vervolgens over het asfalt weer het dorp in, het voetpad langs de rivier , deze over en na 4.43.50 kwam ik over de finish. Een 7de plek bij de vrouwen en 57ste overall. Ik was dik tevreden. En nu een lekker biertje. Deze keer suiker vrij. He, suiker-vrij?? Het is toch een loop evenement wat je aanvult met koolhydraten?! Oke, dan een lekker biertje en een rebuild endurance voor het nodige herstel. Wat is dat toch heerlijk aan te komen in het zonnetje en dan heerlijk na te genieten. Daarna naar het huisje voor even rust, gezelligheid, douche en gezamelijk eten met zo'n 15 personen. Dit was een gezellige happening. En mijn lijf voelde goed. Niet te laat naar bed om de volgende dag weer klaar te zijn voor de marathon. Slapen viel tegen. Ik sliep heel licht, hoorde alles en dan maar bij tijds eruit, want om 09.00 uur stonden we weer met 4 Palleten aan de start, Arie, Joop, Bert en ik. Het lijf voelde goed, totdat het in begewging kwam. De eerste 5 km was doorkomen. Ik zag Chris en Wouter voor me lopen, ik dacht ik haak daar bij aan. En zij hadden hetzelfde gevoel. Gewoon heel blijven en uitlopen was het motto voor vandaag.

Vandaag viel niet alleen het weer tegen want steeds dreigde het te gaan regenen en de route was wel erg veel asfalt. En wat valt dat dan tegen als je gisteren zo'n mooie trail hebt gelopen. Maar het gezelschap was goed en we hebben heerlijk geklests, gelopen, gerend en elkaar gestimuleerd. En natuurlijk altijd fijn om Chris bij je te hebben, want dan weet je zeker dat je foto's van de omgeving krijgt. Bij de splitsing van de 1/2 dacht ik er even aan om de verkeerde kant op te lopen, maar ben gelukkig toch de andere kant op gegaan. En na 30 km was ik het zat, het regende hard, en ik wilde niet meer. Maar gelukkig waren er om de 5km posten met eten en drinken, eten en na 1 km nog weer een post met sponzen. Wel een mega verschil met gisteren. Waar we totaal op ons zelf aangewezen waren .Wat ook prima is. Maar vandaag stonden alle km aangegeven, waren er heel veel posten en waren er oversteek punten die begeleid werden. Na 5.14.29 sec waren we weer terug in een verzopen La Roche waar de sfeer wel goed was, maar heel anders dan gisteren. Blij dat ik dit samen met Chris en Wouter heb kunnen doen. Thanks boys!

met dank aan de foto's van Chris, www.trail-running.nl

Arie, Joop en Bert waren al binnen. Ze waren tevreden, maar vonden het ook zwaar. Zij gingen zich ook snel omkleden in het huisje. En ik heb snel mijn spullen gepakt, me gedoucht en opweg naar nog een heerlijk etentje in Nederland met vrienden. En met een heel tevreden gevoel kon ik met 77 km in de benen met ruim 2400 hoogte meters terug kijken op een mooi weekend wat me dichter bij de 4-trails en de TDS heeft gebracht. Waar ik veel zin in heb. Mede doordat ook hier veel deelnemers van beide evenementen aanwezig waren. Mensen die aan de zelfde doelen werken. Dit motiveer, stimuleert en is gewoon heerlijk!

n druilerige finish met allemaal tevreden mensen