donderdag 29 maart 2012

70 km op een doordeweekse dag...

Vorige week stond er nog een 70 km op het programma. Maar toen schoot het in de rug en werd het uitgesteld. Door de drukte op me werk leek het bijna van uitstel /afstel te worden. Maar ik wilde heel graag nog voor 1 april de 70 nog gelopen hebben. Dus na het telefonisch overleg van 9-10 uur ben ik gaan pakken en om zo snel mogelijk in het bos te zijn om na 2,8 km aanlooproute, heb ik al mijn flesjes neergelegd en rond 10.50 uur ben ik verder gegaan.

De start na 2.8km

en...de finish..
Het leek toen een heel eind. Het was wat fris, maar de keuze van kleding en schoenen was goed. Het is een rondje van 13 km van Wageningen-Hoog, de Zoom, richting de Panaramahoeve, t pannekoekenhuis, richting spoor en daar afbuigen richting afrika museum, Renkum langs het rusthuis, oranjehoeve en dan weer naar t scoutinghuis, het fietspad op. Dit is 13, 7 km.  Het eerste rondje was eigenlijk het zwaarste. Dat heb ik altijd, maar dan zit ik erin, heb heerlijk mijn ipod op shuffle staan, met een keuze uit 1987 nummers. Dit allemaal dankzij Annemarie! Heerlijk die muziek. En het grappige was dat ik op de juiste momenten ook even de "running" muziek kreeg. Het ging voorspoedig. Hoorde tussendoor nog de specht tikken in de boom. Elke ronde weer. Wat me verbaasde dat de boom niet omgegaan is.
Ik had de prolong en hydrate in 8 flesjes gedaan, 2 gelletjes en 2 stevige clif repen. Dit moest voldoende zijn. Elke ronde nam ik 1 flesje mee. En bij de "post"dronk ik 1 flesje soms helemaal of soms half leeg. Het voelde goed. Nergens last van. Het verbaasde me dat ik heel consequent kon lopen. Dit is namelijk niet mijn sterkste kant. Maar elke 10 km ging in 1.04uur. En dat 7x. De laaste 2 gingen zelfs nog 1 minuut sneller.

De Wageningse prehistorische grafkelders ben ik 5x gepasseerd. Leuk om te zien dat deze niet alleen hier liggen, maar van de week bij een heerlijke avond wandeling kwamen we ze ook tegen in Amerongen. Ook een prachtig bos trouwens.

En zo eindigde mijn eerste doorde weekse 70 km training na 7,26 min. Ongelooflijk. En zelfs de laatste ronde heb ik nog lekker mee lopen zingen met de muziek van Queen, Heather Nova en Gardunord...lekker verschillend en vrolijk.
Het zit wel goed met mijn conditie. Zelfs geen last van de gewrichten. Ondanks dat ik bijna alleen maar over asfalt heb gelopen.
Na alle prolong en hydrate, na de tijd bij eten met rebuild endurance, pasta en salade, yochurt met muesli. Het begin is er weer.
Nog ruim 14 dagen en dan weten we of het echt goed is gegaan. Maar deze training heeft mij heel erg gesterkt.

zondag 25 maart 2012

Nog 21 dagen....

Het komt dichter bij en de perikelen nemen toe. Was het van de week de nek en de schouders die vast zaten. Zo waren vandaag de benen erg zwaar en was ik na 5 km al een `oud wijf` was niet vooruit te branden. Het weer was goed, het gezelschap was prima, de route van Wageningen naar Rhenen, over de heuvel en over de dijk terug was ook prima, de afstand 19 km ook goed. Maar mijn lijf was gewoon moe. Zou het deze keer de zomertijd zijn geweest ? Of had ik de wijn gisteren niet moeten nemen?  Maar goed ik heb het gehaald. Heb vanmiddag heerlijk in de zon geslapen en ben nu dus uitgerust. Morgen nog naar de fysiotherapeut. Maar mijn arm/ schouder en rug zijn weer enorm soepel. Dus Morgen gewoon hard werken en dinsdag bij tijds gaan lopen. Belangrijk is dat de ipod gevuld is en dat ik goed kan tellen . Want rondjes tellen is niet mijn ding. 14 km rondjes valt nog mee. En in het bos leg ik dan de flesjes prolong, hydrate en wat chippies, gel en zoutgedroogd vlees. Dit voor mn de afwisseling.


Op de site van Belves is de lijst met deelnemers bekend. Er zijn tot nu toe 365 deelnemers voor de 100 km.....waarvan 1 Nederlandse :)
Daarnaast is er ook een 50 km wedstrijd.
Op de site is ook de route te zien. Het is niet echt super toegelicht, maar alleen in een grafiek.
Het is nu ruim 23 graden... hopen dat dit zo blijft dan is het ook nog een beetje bruin worden. Kortom... nog 21 nachtjes slapen en ik ga aan mijn eerste 100km beginnen. En ik heb er zin in!!

vrijdag 23 maart 2012

Na een goede massage is een mountainbike trip weer heerlijk

Toen ik opstond vanochtend voelde me lijf al wat minder stijf aan dan gisteren. Ook had ik beter geslapen. Maar het voelt nog steeds heeeeeeel lastig. Dus om 09.00 uur stond ik bij Wilma Cevat op de stoep. Grappig dat je na jaren elkaar weer ziet. Wilma is namelijk een oud studie genoot van het Cios. En als ik eerlijk ben een super masseur. Ik ben er gaan liggen met de hoop dat ze de rug een goede behandeling zou geven zodat ik het weer positief zou kunnen gebruiken. En na een uur was ik als herboren. Jemig wat heeft zij hard gewerkt en wat heeft ze een goude handjes. Echt super. Alles is los. oke, mijn kleine gezeur van mijn schouder is nog aanwezig, maar mijn rug en schouders voelen enorm soepel aan. Na wat te hebben gewerkt. Ja ik heb het rustig aan gedaan. Ben ik om 17.30 uur nog even lekker gaan mountainbiken met Kirsten. Wat is het toch een genot om in een omgeving te wonen waar dit allemaal gewoon lekker kan in de bossen. Rondje zuid. Dat wil zeggen, Renkum, kasteel doorweth ,italiaanse weg, oosterbeek en weer terug. Een heerlijke route met veel



slingerend over de italiaanse weg

singeltracks, steile klimmen die vandaag niet makkelijk gingen omdat er los zand was, zal ik maar als excuse aandragen. Maar ook heerlijke afdalingen die de 40 km per uur wel haalden. O wat is het toch heerlijk om aan het eind van de dag nog even lekker te mtb-en in een heerlijke temperatuur. De klim op het eind van ruim 2 km was het waard om bij een loopmaatje nog even een bakkie koffie te drinken. Om vervolgens in het donker zonder extra licht naar huis te fietsen.
wat een mooie avond...

Mijn dag was top!! Soepel lijf, lekker gewerkt, heerlijk gefietst met fijne mensen om me heen.
Op naar een relax weekend om volgende week een heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeele lange duurloop te gaan doen, waar ik zin in heb. Wordt een zonnig relaxt weekend met veel buiten zijn! Morgen in ieder geval een heerlijk terras aan het water in Rhenen.

donderdag 22 maart 2012

Wat is wijsheid......

Na het weekend herstelde ik snel van de trail in Nobressart. Het lijf voelde goed. En dinsdag ging ik trainen op de baan. Niet mijn favoriet, maar is soms wel goed. We hebben eerst wat loopscholing gedaan, krachttraining en spierversterkende oefeningen. Vervolgens 8x 800m. Het liefst in het zelfde tempo. Ik liep steeds rond de 3.55 per ronde en dat beviel goed. Zeker als je bedenkt dat ik dus al 2 weken achter elkaar meer dan 50 km per weekend heb gelopen.
De opbouw naar Belves gaat goed. Ik heb nog 1 lange duurloop van 70 km te goed voor de 100 km van Belves.
Maar woensdagochtend stond ik met een stijve rug-nek op. Veel beweging en het ging een stuk beter. Toch bleef het de hele dag zeuren. En ´s nachts werd het helemaal erg het leek wel of  het helemaal vast kwam te zitten. Deze ochtend was het echt bal. Er zat geen beweging meer in. Ik zag  het even niet meer zitten. Hoe krijg ik die stijfheid los. ´t shirt aan trekken kostte me al de nodige pijn. Hoe kan ik nu lopen?? Wat kan me helpen. Van de fysio had ik nog geen reactie. Dan toch maar bellen wat zij voor advies zouden geven. Massage?? Hotstone?? Warmte?? Sauna?? Ik weet het niet. Wat ik wel weet is dat 14 april snel dichtbij komt en dat ik niet voor niets heb getraint en die 100 wil gaan lopen.
Het advies van de fysio is, oefeningen blijven doen dat wat mogelijk is. Behandeling bij een accute pijn werkt volgens hen alleen maar averechts. In beweging blijven is erg belangrijk. En de natuur de ruimte geven om te herstellen. Tegen de pijn, pijnstillers!!! En als het goed is is het na 2 a 3 weken hersteld. -slik- -slik- Hoe zo de natuur de ruimte geven en pijnstillers.. hoezo natuur?? Wat moet ik. Oke, eerst de oefeningen gedaan tussen het werken door. Wat doe ik met de training vanavond... Het is te mooi weer om niet te gaan lopen. Ik besluit zelf om 17.30 uur te gaan lopen. Me eigen tempo, me eigen pad door het bos. Maar eerst heb ik nog een afspraak met Wilma, de masseur, gemaakt voor morgen vroeg om mijn rug toch "heerlijk " los te maken voelt toch beter dan als natuur, pijnstillers te nemen!

En nu opweg om te genieten van de zon tijdens het lopen. Het gaat langzaam, het voelt redelijk. en als ik in het bos kom en de zon tussen de bomen door straalt voel ik me weer heerlijk gaan. Over de berg en weer terug over het ruiterpad. Heerlijk gelopen en tussendoor wat oefeningen gedaan.
Hopelijk slaap ik vannacht goed. Morgen gaat de 70 km loop in ieder geval niet door. Misschien moet ik het nog even wat dagen geven en dan dinsdag een vrije dag en hopelijk weer genieten van een lange duurloop. Nu eerst even het gevoel voor herstel de kans geven. Want het is zo 14 april. Mijn conditie is goed, alleen nog de spieren los maken dus...  

zondag 18 maart 2012

Derde keer over de heuvels rondom Nobressart

Deze week waren er even twijfels of ik wel moest gaan naar de trail. Het was op het werk zo enorm hecktisch geweest . Weinig slaap en weinig getraind. Dus bedacht ik me vrijdag, dat is juist de reden om te gaan! Ik wist niet wie er zou zijn. Maar dat vond ik helemaal niet belangrijk ik wilde gewoon lekker in de natuur te rennen. Lekker in een simpel loopje waar het goed geregeld is en het niet druk is. Dus ging zaterdagochtend, midden in de nacht,5.00uur de wekker! ' Vind ik dit leuk? Slaapdronken trok ik mijn loop kleren aan, pakte me shake en thermo kruidendrank En mijn tas. Zodat ik om 5.30 in de auto zat. Het begon net als ik langzaam licht te worden. Goed dat er nog niet veel verkeer op de weg was... Iets voor 9.00 uur kwam ik aan. jeehet was mega druk. Er bleken zo'n 360 deelnemers te zijn.maarhet merendeel voor de 25 en de 33 km. Nog geen 100 liepen de 50 km.Bij de start achteraan, kwam ik Paul v Hiel Tegen.  Gezellig. We liepen samen al kletsend op.maar het ging bij mij niet van harte.Het eek of ik nog in mijn sla's stand stond, struikelde, gleed naar bedenen bij een afdaling.

het lange lint bij de start

Zicht op Nobressart
En wat een drukte. Ik liep te hijgen als een oud vermoeid paard. Na zo'n 4 km struikelde ik bijn over een hele grote boomstronk, Paul waarschuwde me voor de volgende niet te missen omgevallen boom. Oke kom op peperkamp wordt wakker" dacht ik bij mezelf. Jas uit en gaan met die banaan. Na zo'n 10 km kwam ik erin en kreeg ik het naar me zin. Hier was de splitsing van 25/33 km en 50 km. Er leven er niet veel meer over. Het waren weer prachtige trails. Ik kreeg een paar flash backs van vorig jaar en bedacht ineens ze hebben het parcours omgedraaid. Daar waar we omhoog gingen gingen we naar beneden. En tkasteel kwam pas aan het einde, terwijl dat vorig jaar vrij in het begin was. Paul was al in geen velden meer te zien. Later begreep ik dat hij wel heeft genoten van n kudde herten die over het parcours staken.
Ik kreeg gezelschap van n leuke hond die n tijdje om me heen heeft gelopen, totdat zijn baasje me passeerde en hij ook mee ging. Nou dat is nogeens" je hond uitlaten" later bij de finish lag de hond er tevreden bij.
Na het gepuf in het begin ging het nu toch lekker. Het is gewoon elke keer dat ie motor weer op gang moet komen. Nu was t genieten en af en toe wat kletsen. Ik sprak nog iemand uit de streek zelf die er niet bij kon dat mensen uit nl hier komen lopen.. Ik haalde hem wel uit zijn ritme, wanthij moest zo lachen dat hij achter bleef lopen..  Af en toe voelde ik wat druppels, maardan liep ik al weer onder de bomen en dan was t over. Wel was de wind soms erg fris op de open stukken, maar was blij dat ik in kortetrailbroek en shirt met korte mouw liep.
Het is altijd n mooie afwisseling bij deze loop dat je door n stukje dorp loopt, niet dat je iemand tegen komt want soms denk ik of het hier uitgestorven is. Maar dan aan het eind voor het kasteel en naast t voetbalveld staan ineens 4 jongeren te vissen. Want water is hier genoeg. Volgens mij zijn er ook forellen kwekerijen. Water is er genoeg, we hebben dit jaar echt veel beekjes over moeten steken. Wat ook niet altijd goed ging, 2x heb ik natte voeten gehaald, maardie zijn met de drimax snel weer droog!
Zo 'n 10 km voor de finish kom ik veel wandelende mensen tegen.

En zo slecht ik me voelde bij de start, zo sterk ik me voel ik me nu, dat ik even n heuvel op gewandeld ben zet ik nog aan en ga in n hogere versnelling lopen het voelt goed ik ben niet moe, kan blijven gaan en haal daadoor ook veel mensen in. Het laatste stukin het bos is nog een flinke afdaling, vervolgens het dorp in waar ineens midden op de weg arrivee staat met een grote pijl en we staan weer bij de start/finish waar veel biertjes staan! Ik ga me nog even douchen want die is altijd byzonder hier maar wel lekker warm! Dit jaar zijn ze wel erg byzonder! 1 douche voor iedereen.


De man vd douche zegt dat ik 10 minuutjes. Moet wachten, want dan zijn de mannen klaar...Ik drink mijn rebuild op, maar ik zie steeds meer mannen naar de douche gaan. En ik besluit er gewoon maar tussen te gaan. Geen probleem en nog wat mensen gesproken die ook naar de tds gaan.
Vervolgens mijn startnr ingeleverd waarvoor ik een lekker biertje  kreeg en een lekker salade met worst.ja het blijft een mooie loop in een prachtig gebied waar veel lopers genieten van de natuur.

zaterdag 10 maart 2012

Galgenberg marathon wat een juweeltje...

Om 6.25 uur ging de wekker op mijn vrije dag om te gaan rennen. En om 07.04 uur stond ik gepakt met bidons, rugzak buiten om te gaan lopen naar de Galgenbergmarathon. Het was nog stil op straat en ineens begon het ook nog eens te regen, maar het voelde allemaal goed. Niet te snel, ik had de tijd, de gps gaf 13,5 km aan. Dus dan moet ik makkelijk rond 8.45 uur bij de Recidence Rhenen staan waar de start zou zijn. Maar op het moment dat ik de Grebbenberg oploop, zie ik dat ik van het parcours ben. Maar flink doorlopen dan. In Rhenen start een groep hardlopers, ik vraag nog of ze de galgenbergmarathon gaan lopen... nee, kijk nogeens op mijn gps, en zie dat het nog aardig ver is en nu begint de tijd toch echt te dringen. Tempo omhoog... dat is niet bevorderlijk, want ik ga heel lang vandaag en dan is deze versnelling niet best. Zit inmiddels al op 15 km.. en ben ernog niet, ben ik dan zover omgelopen. En ik zie nog steeds niet het eind vd weg. Bij het eind van de weg op 16,8 km zie ik dat het 9.00 uur is, sla links af en loop flink door. En dan zie ik na 17,5 km eindelijk de Recidence gauw de hoek om en ja ze staan er nog.
vele heuvels

 Ongelooflijk. Heb het gered, maar ja nu begint het pas. Wordt warm verwelkomt door de Pallas mensen en vele bekenden. De organisatie weet dat ik er aan kwam, maar ja in welke groep zit ik nu. Ik geef aan de langzaamste. Ondertussen zegt een man; "je rugzak kun je afgeven"nee hoor die hou ik lekker bij me. En ik sluit me aan bij de laatste groep. Maar al snel is duidelijk dat dit niet de langzaamste is, maar de tweena snelste. Dat was niet mijn bedoeling. Probeer bij te blijven, loop nog lekker te kletsen met diverse bekenden. Bert van de orden die ook de DCU heeft gelopen en nu samen met Matthew aan het voorbereiden is voor de 1/2 JKM. Bert is ook vanuit Ede gestart dus 2x 10 km extra. Het is een gezellige groep heb veel gekletst dat voelt goed, maar ga toch maar bij de volgende post in de auto om naar de volgende post te rijden, 6km te missen maar daar mezelf aansluiten bij groep 4 die een stuk rustiger loopt.De organisatie is echt super. Denken mee en zorgen dat de mensen lekker mee kunnen komen en de posten zijn goed geregeld met thee, siroop, water, sportdrank, bananen, tuc, chips, cola, koek, mueslirepen kortom te veel om op te noemen. Als ik mijn schuimende prolong bidons wil bijvullen kijken ze wel wat raar op.Maar ik voel met er goed bij. Als ik zit te wachten komt Claudia langs die is van groep 4 naar groep 2 gegaan de snelle mannen en vrouwen. Ze heeft het naar haar zin, maar nu moeten we wel een nieuwe afspraak maken om ons kletsen van trailbythesea voort te zetten.

kasteel Amerongen

 Het regent, maar we gaan weer door, oeps dat is een stijf lijf, dat krijg je met lang wachten en regen. Ondanks dat ik even lekker in de warme auto heb gezeten van de organisatie.
Maar we gaan door. Jee wat is het een prachtig parcours, veel heuvels, pittige heuvels, geen stukje vlak, veel flash-backs van de utrechtseheuvelrugtrail, het kasteel in Amerongen, het mega huis van Freddie Heiniken en prachtige glooiende vergezichten. Vervolgens gaan we door naar de Grebbenberg wat ook weer een mooi stukje is en hier pakken we natuurlijk de mega trap om vervolgens via het vredes monument (5 mei-viering) weer naar de andere kant waar we achter de dierentuin lopen en weer een stukje Rhenen, met weer mega grote woningen, weer het bos in waar de cross net afgelopen is en staan Frederik en Kirsten weer eens met een beker in de handen. Hebben weer goed gelopen.. nr 2 en 3. Pallas is goed vertegenwoordigd vandaag in het bos. Het bos wordt trouwens goed gebruikt, we komen diverse lopers, fietsers, hondentrainers tegen en ook een gefrusteerde nordic walker, die tegen ons te keer gaat omdat we door zijn groep lopen... misschien moet hij toch maar gaan rennen om zijn frustratie eruit te lopen.


prachtige `boslanen`
De groep valt enigsinds uiteen, maar we lopen nog 6 km door het bos, wat glooiend en dan komt het hek en daar staat iemand van de organisatie die aangeeft dat we er zijn. 17, 5 km + 36,5 en wat komt er nog bij. Eerst maar één  twee heerlijke kopjes soep in de Recidence. Rhenen even wachten op Bert die bijna een ultraloper is, want hij heeft iets omgelopen, 45 km en dan met de auto richting de Grebbenberg. Hier wordt ik door de mannen er lief uit gezet, zodat ik mijn totaal op 64 kan laten komen .

Ook hier is het even stijf lopen maar gelukkig ga ik snel de berg af, vervolgens de dijk op en is het rustig aan naar wageningen lopen . Om 16.10 uur sta ik op de plek waar ik om 7.04 uur vertrok. Een goed gevoel en toe aan een heerlijke douche, hersteldrank Rebuild Endurance en een heerlijke spinazie maaltijd met noten, kaas, champignons, paprika, in een wrap met quecomolosaus ... en een chouffe pilsje. Het leven is nog niet zo verkeerd! Maar volgend jaar hoop ik dat deze niet gelijk valt met de salandtrail, want beter twee mooie loopjes achter elkaar  dan op 1 dag.


foto´s Roel van de Leur

vrijdag 9 maart 2012

Op naar de 70 km...bij de Galgenbergmarathon

Kon ik vorige week nog mijn hoofd gewoon leeg lopen in 60 km. Na 1 week werken zit ie weer mega vol. Zoveel ontwikkelingen, het loopt me gewoon voorbij. Maar morgen mag ik dan ook weer. De Galgenberg marathon staat op het programma.

 Deze start in Veenendaal. Dus heb ik besloten om er heen te lopen, de marathon te lopen en vervolgens weer terug te lopen. En mocht dat laatste niet meer gaan, dan hoop ik dat een van mijn loopmaatjes uit Wageningen me mee naar huis nemen. Maar voorals nog ga ik het hele stuk lopen en dan kom ik op 14 + 42 + 14 = 70 km. Asfalt en onverhard. En veel klimmen. Kortom een mooi training voor Belves. Nu nog hopen dat het gewoon lekker droog blijft.  Kleding zal ik morgen kijken. Schoenen, zowel verhard als onverhard, ga geloof ik toch maar voor de salomon crossmax guidiance of misschien toch de nike lunars... Maar 1 ding is zeker, mijn ipod met heel veel muziek gaat mee. Waarschijnlijk voor en na de marathon lekker! En de rugzak met heel veel eten en drinken. De Galgenberg marathon is wel een hele byzondere marathon. Het is geen wedstrijd, er  wordt in groepjes gelopen met een tempo gemiddeld 10 km per uur. Er is geen organisatie zegt men, maar er is wel op 4 plekken verzorging. Hier gaat 90% over onverhard. En in de 6de editie gaan we een ander parcours op dan voorgaande jaren. het  gaat eerst richting Amersfoort, vervolgens over de grebbenberg een ronde en dan weer terug naar Veenendaal.
Gezien er om 09.00 uur gestart wordt, zal ik maar gaan printen, want ik zal rond 07.00 uur vertrekken.
We gaan zien wat het wordt... heb er vertrouwen in...morgen zijn de feiten.

dinsdag 6 maart 2012

Special Heroes medewerkers en de goede doelen

Het is altijd goed om te weten dat je goede collega´s hebt. En bij Special Heroes zijn die. Het is ongelooflijk hoe enthousiast iedereen is om er iets moois van te maken. En dan zie je dat velen een stapje meer doen. En dat gebeurt in de sport.
Zo heb ik een tijdje geleden al geschreven over Berend Jan die aankomende zomer in Tibet sport en spel materiaal gaat brengen en ook met de kinderen spelen met deze materialen.
Maar ook Franceline en Nico gaan in juni fietsen voor Alpeduzes`opgeven is geen optie´ een actie die klein begonnen is met een paar fietsers, die nu uitgegroeid is tot een mega twee daagse evenement. Omdat ze niet alle deelnemers op die grote berg kwijt konden. Een goed doel om meer onderzoek te doen tegen kanker, waardoor meer mensen geholpen kunnen worden in toekomst.
Berend Jan
En dan is er nog Mark die met zijn team van leerlingen gaat fietsen op de Alpe d´Heuz. Het zijn 16 leerlingen van het Hengeveld College. Zij zijn in training op dit moment om op 13 mei met z´n allen omhoog te fietsen. Met een goed doel, het geld wat ze ophalen wordt overhandigd aan het Ronald McDonald huis in Zwolle.

Ernst

Franceline
Mark
En deze week werd ook bekend dat collega Ernst die de Mont Blance gaat beklimmen om geld in te zamelen voor de sportactiviteiten van Special Heroes. Ik ben trots dat ik in zo´n enthousiast team werk met sportieve mensen die hun passie uitvoeren en doorgeven .  Waardoor er weer veel kinderen aan het sporten zijn.

Nico
  
                          

vrijdag 2 maart 2012

Na 60 km was mijn hoofd leeg!

Net terug van vakantie en deze week was het enorm druk op 't werk. Het is fijn als je leuk werk hebt dat je er alles in kunt leggen. Kinderen aan het sporten helpen is enorm leuk werk. Kinderen het gevoel geven dat ze in sport een Hero zijn, Special Heroes. Maar als je enthousiast bent en enthousiaste mensen om je heen hebt dan kan het wel eens heel veel worden. En dat gevoel had ik vandaag. Dus na overleg heb ik vanmiddag na de meeste afspraken afgezegd en ben gaan lopen.

Mijn rugzak gepakt 6 bidons epmet prolong en hydrate, 1 gel, 1 thermobar, 1 zakje gu snoepjes.voor in mijn rugzak 1 Herbalife24 bidon en aan de andere kant 1 specialheroes bidon. De organisaties waar ik graag voor- mee werk. Kinderen structureel laten sporten en sporters hebben goede voeding nodig. Dat kun je krijgen met Herbalife. Symbolischer kan niet.

het was een echte mooie voorjaarsdag
Ik had een rondje over het asfalt bedacht, maar wist niet hoe groot het was. Asfalt omdat Belves in april ook asfalt is. Voor het eerst was ik blij met het betonnen fietspad in het bos. Na 2,5 km heb ik een plastic tas met 3 bidons neergelegd en ben gestart. Jeee wat een lekker weer. De zon scheen heerlijk, dus het windjack was al snel uit. Zonnebril op en gaan. Me lijf voelt goed, loop lekker maar bedenk dat het wel veel klimmen is. En als ik na 1 ronde er achter ben dat het een rondje van 13,5 km is, dat dit 4 ronden worden + nog 2,5 km van en naar huis, kom ik op 60 km. Ik dwaal al snel af als ik in me ritme kom.
Er gaat van alles door me hoofd. Tot ik na de 1ste ronde, bedenk hoe het straks in Belves, de 100 km. Het voelt goed. Bij de derde en de vierde ronde zie ik me de laatste meters maken de heuvel op naar Belves. Hiervoor loop ik op asfalt, om mijn eerste 100 km te lopen op 14 april in Belves. En mijn lijf voelt goed. Mijn hoofd wordt steeds leger. En ik geniet. Geniet van het voorjaar de vrolijke mensen die langs komen. Wandelend, fietsend, of gewoon lekker op een bankje in de zon zitten. En ik, ik voel me lekker, me lijf is sterk. En realiseer me dat ik geweldig werk heb zowel met Special Heroes als met Herbalife.

Op twee verschillende wijze mensen of jongeren helpen in de sport en het bewegen. Een stukje vitaliteit en gezond bewegen. En daarnaast natuurlijk zelf bewegen. Een beetje rennen waar ik gewoon erg kan genieten. De rondjes gaan sneller dan ik verwacht had. Maar ook de zon gaat ineens toch weg. De laatste ronde, als ik het bos in duik wordt het echt donker. En ben ik niet zichtbaar. Niet slim. Het is mooi dat het al langer licht is, maar voor 60 km nog te kort. Me tempo blijft er zo wel in zitten. Gelukkig vindt ik nog de tas met de lege bidons. trek mijn witte windjack aan en ren de laatste km tegemoet. Kijk op mijn horloge... balen geen baterij meer. Mijn lijf begint een beetje te protesteren, maar na ruim 6. 45 uur en ruim 60 km kom ik weer aan bij mijn appartement. Ben leeg, leeg in mijn lijf en in mijn hoofd. Maar wat het ik weer heerlijk gelopen. En dat gewoon op een vrijdagmiddag...

donderdag 1 maart 2012

nieuwe website coach4everybody

Met trots kan ik jullie een nog mooierderder site showen over de voeding in de sport. Welke topsporters het gebruiken. Welke adviseurs en coaches er achter staan. En hoe kritisch en deskundig deze mensen zijn. En het geeft nog meer mogelijkheden. Je kunt hier net weer andere informatie krijgen dan op de site van http://www.sportvoeding24.org/ . Het zijn dus 2 mooie sites naast elkaar. Wil je wat meer over begeleiding en mijn werkwijze dan kun je kijken op http://www.sportvoeding24.org/ maar wil je meer informatie over Herbalife en de sporters en sportadivseurs en coaches van herbalife of hoe wordt je zelf een voedings coach, dan kun je kijken op http://www.sportvoeding24.info/
Tevens staat hier aangegeven hoe groot het bedrijf Herbalife is en wat meer achtergrond informatie.
Ga gewoon een kijkje nemen en wie weet ken je iemand die hier veel profijt van kan hebben. En die persoon kan dan reageren en dan krijgt hij of zij een vrijblijvend advies.


 
Herbalife,
Coach 4 Everybody
"Ik krijg een kick van mijn werk omdat ik mensen help hun doelen te verwezenlijken. Ik ben voortdurend bezig om de droom van andere
mensen waar te maken."
Jacco Verhaeren Topcoach Herbalife