Lopen met de nano en sportband HEX

Als ik alleen hardloop loop ik graag met muziek. En laat ik nu een mooie ipod nano hebben. Waar veel muziek op kan en makkelijk mee te dragen is. Het is zo klein dat kan wel in een jaszakje of broekzakje. Nadeel zometeen is als het warmer wordt en je het in je broekzakje doet de transpiratie in de nano komt . Maar daar heb ik nu iet moois voor. Namelijk de Hex sportband.

hex sportband voor ipod nano

Het lijkt op een horlogebandje zonder horloge waar je vervolgens de Nano in doet. Erg makkelijk met lopen, maar natuurlijk ook met fietsen, wandelen, etc. Zo heb ik altijd mijn muziek of radio bij me. Wel lekker juist op momenten als ik er even `doorzit`en mijn power  muziek op kan zetten.
En de draad van de oordopjes kan mooi onder de jas of shirt en heb je daar ook geen last van tijdens het lopen.
Tevens is het gemakkelijk om een ander nr. op te zetten of harden/zachter te zetten. Dit, omdat er aan de zijkant knopjes voor zitten.  Ik ben er erg blij mee.


bedieningsknopjes aan de zijkant





er zit muziek in... we gaan rennen

 Ik heb deze nog niet in Nederland kunnen vinden, maar op internet het ik het al wel zien staan in Engeland. De kosten zijn : 21 pond / of $25,00

Asfalt rondje en prachtige trail in Zeeland in 1 weekend

Kijk terug op een heerlijk loop weekendje met mooi weer, mooie route, fijne mensen en een fit lijf! Zaterdag had ik een duurloopje in gedachten.. op asfalt op advies van Jan. Een rondje van zo´n 8 km. Het werd een rondje Renkum 1 zoals onze trainer Hans dit rondje noemt, met de Wageningse Berg en behoorlijk vals plat over de Bennekomseweg maar ook een lange daling bij Wageningen/hoog. In 3.03 uur heb ik het gelopen op me gemakje en het voelt goed. Had mijn Prolong tijdens de loop met Hydrate in de bosjes gelegd. En kon zo elk rondje een nieuwe bidon pakken. En dat werkte goed.
En vandaag was de eerste editie van de trailbythesea in Renesse. Een eindje weg, maar het was de moeite waard. En natuurlijk altijd fijn als ik bij een collega-vriendin in Serooskerke kan overnachten. Nog dank hiervoor Connie!
En vanochtend stond er een heerlijke shake klaar voordat we in 5 minuten naar Renesse reden. Het weer was prima. Het was voor mij duidelijk wat betreft de kleding. 3/4 tight, thermo langemouw en Herbalife shirt eroverheen. En er onder, de lichte cross-max van Salomon. En op mijn hoofd, zonnebril. Helaas die is blijven staan omdat ie er vandaag niet door kwam, zoals gisteren.
De organisatie van de Trailbythesea was echt perfect. De ontvangst met koffie of thee. Een mooi functioneel shirt en natuurlijk het startnr.

Na veel gekletst met vele bekende gingen we naar buiten naar de neutrale start. Want op het strand zou de echte start plaatsvinden. Claudia was pas gevallen en had een blessure, ze kon niet strak van stapel gaan. Dus we zouden samen lopen. En zo stonden er bijna 150 man op de eerste rij bij de start over de breedte van het strand. Een prima start waar we vervolgens zo'n 3 km over het strand gingen om vervolgens het strand af te gaan, de duinen in. Ook hier veel zand, mn mulzand. Dus hier was duidelijk dat het geen gewone trail was, maar een hele zware trail met veel mul-zand. Na de duinen weer een stukje strand om vervolgens een aadige klim te maken naar de eerste drankpost op 12 km.  Ik vul mijn bidon bij met Hydrate . Het was mooi, maar heftig. Mijn buf verdween al spoedig van mijn hals naar me hoofd, zodat het zweet niet in mijn ogen liep. Was blij dat Claudia voor me liep.

Ik kom toch altijd wat traag opgang. We komen vervolgens in een prachtig duin gebied met singeltrack en keek links en rechts en vond het prachtig. Dit is echt genieten, oke, wel wat zwaar maar prachtige uitzichten. Vervolgens komen we in het bos. Ook hier behoorlijke klims maar o, o, o wat geniet ik hier van de slingerende singeltracks ... oeps te enthousiast een boomstronk , val bijna maar kan me nog net opvangen, wel een zere kont... we gaan lekker door. Wat een hoogte en stijl, maar het gaat lekker. Benen voelen goed en we gaan kletsend en genietend lekker door. Komen bij de 19 km waar Joke met een zakje prolong staat. Weer even bijvullen, 3 km verderop water erbij en ik kan weer door. Perfect hoe hier met afval omgegaan wordt. Ik vind ook niets op het parcour. Hulde aan iedereen! We lopen nog een aardig tempo en het gaat goed.Wat een afwisselingen. Waar vind je een parcours met duinen, strand, bos en weide ? De afwisseling is heerlijk.
We komen op een camping en volgen de mensen... daar gaat het mis, geen roze pijltjes meer. Terwijl het echt overal super staat aangegeven. Gelukkig heeft Claudia de route gedownlood en we gaan paralel aan het parcours. Komen op de straat ook hier staat niemand, totdat we zo'n km verder zijn en de mensen bij de oversteek staan. Klein foutje maar gewoon weer verder. Minder kletsen en niet blindelings de mensen volgen dan gaat het ook goed!

En als we de laatste prachtige duinen uitrennen, oke, niet helemaal echt rennend, staat er een man die zegt dat het vanaf nu vlak wordt. Ik geloof hem niet. Maar ja we komen in de koeienweide en dat is redelijk vlak. Renesse is in zicht. Nog even de trap op en gelukkig we zijn weer op het strand.. waar we als we goed kijken al snel een bord zien waar we via het duin naar de dijk en vervolgens de finish gaan. De laatste 200 m, wil Claudia nog sprinten. Dat vind ik wat overdreven, gaat ook niet meer, maar een pittige versnelling zit er wel in. En na ruim 34 km en 3.46  uur komen we over de finish en ontvangen een prachtige medaille en binnen wacht de hutspot, boerenkool en zuurkool.
Na een heerlijke warme douche, rebuild 24, smaakt me stampot me erg goed met een biertje. En hier staat Connie ook met een grijns van voldoening.
Claudia harstikke bedankt voor deze heerlijke trail. En de grootste dank gaat naar de organisatie. Want als je zo'n parcours kunt maken met enthousiaste vrijwilligers, en perfecte verzorging. Dan mogen jullie trots zijn op het geheel. Ik heb genoten. Met een grote G! En weet zeker dat deze trail zwaarder is dan de kustmarathon. Zeeland heeft nu 2 grote loop evenementen. Alleen hoop ik dat deze trail ondanks de groei niet veel meer deelnemers op het veld krijgt. Want dat zou de loop niet ten goede komen. Nu heeft iedereen de kans om hard te lopen en ook te genieten. En zijn er geen "file"lopers.

foto's met dank aan Chris van Beem, http://www.trailrunning.nl/

Prachtige parken in het imponerende Moskou

Hoe kun je je verjaardag beter vieren dan rennend door de sneeuw op een trail in een park in Moskou? Dus wat doe ik? Ik trek mijn hardloopkleren aan, neem een jasje mee, en samen met Vera gaan we via de metro naar een ander mooi park, meer in het zuiden van Moskou. Het Kolomenskoye park wordt ons doel vandaag.
Al gauw zien we dat het een heel mooi en groot park is. Met veel mooie gebouwen, kerken en...trails.



heuvelachtig Kolomenskoye park in hartje Moskou

 Als we de oudste kerk van Moskou,`our lady of Kazan` in zijn geweest vervolgen we onze weg en hebben een prachtig uitzicht over Moskou, we dalen af en ik zie dat we het pad af kunnen heerlijk door de sneeuw banjeren. Als ik vervolgens weer een mooie heuvel zie, zeg ik : Vera, ik durf het bijna niet te vragen" komop zegt ze we gaan er gewoon heen. Het is aardig stijl en zeker met de vele sneeuw maar het is prachtig. Vervolgens komen we bij het houten "kasteel van de Tsaar. Prachtig, maar het is nagebouwd ziet er erg nieuw uit. Dus we gaan door, moeten ondertussen nodig naar het toilet. Eerst komen we een dixi tegen, ik ga maar afschuwelijk. Iets verder op staat er een openbaar toilet wat schoner is. .

Maar ongelooflijk. Zulke mooie parken hier midden in Moskou, waar je geen verkeer hoort, alleen maar de stilte van het park.
Dan is het mooi om 's avonds nog weer over het rode plein en het Bolshoy theater te bewonderen. De laatste keer dat het kan. Wat is het toch een imponerende stad met vele gezichten. En dat laatste is ook helemaal waar. Als we de metro in gaan rondom de spits, dan krijg ik het bijna benauwd, moet niet nadenken, maar gewoon lopen. Voor, achter, links en rechts overal mensen... nu begrijp ik dat er meer dan 10 miljoen mensen de stad in en uitgaan, want komen we boven de grond dan staat het verkeer met 8 banen gewoon stil. Maar ik moet er ook niet aan denken dat die mensen ook nog met de metro zouden moeten... dan is het ov in Nederland maar een speldeprikje bij dit ov. Maar ja dat merken we ook vaak genoeg als er 1 vlokje sneeuw valt in Nederland.

Bolhoy theater heropend 2011

t Rode plein by night

Metro station als kunstwerk

Moskou heeft een bruine ring wat eigenlijk een museum is. De totale lengte van de rails is 298 km met 180 stations en 12 lijnen . Een lijn hiervan is de bruine lijn, de cirkel van 12 stations, die je zonder te stoppen in 29 minuten kunt hebben gereden. Maar het is handig om elk station uit te stappen om dan van de kunst te genieten. Met 1 metrokaartje heb je dus een rijdend museum. En om de 2 minuten komt de volgende metro, en in de spits zelfs binnen de 80 seconden. Maar ja er moeten ook meer dan 10 miljoen mensen dagelijks vervoerd worden. En toch is het prima om tussendoor de stations te bekijken. Wij hebben genoten, terwijl we al tegen de spits aan zaten. Om een kijkje te geven aan de binnenkant van de metro´s hieronder wat foto´s. Met dank aan mijn zus, die me attent maakte op de DMD-app voor panorama foto´s

Het Gorkipark met vele belevenissen

Het rustpunt in de drukte van de stad, zo zien veel Moskovieten dit park. Het park wat in 1928 is ontstaan, toen enkele grote tuinen werden samen gevoegd. En vanaf 1932 werden er treintjes en andere kleinschalige attracties voor kinderen gebouwd die daar konden spelen onder begeleiding van hun ouders.
Vandaag was het vooral een park van rust en sport, mensen die er wandelden of aan langlaufen deden. En op sleetjes en banden werd er door volwassenen en jongeren naar beneden geroetst, wat overgens een heerlijk gezicht was.

Wij zouden er met z'n drieën gaan rennen.
Alleen ging ik linksaf gaan en de anderen rechtsaf bij de metro. Zodat ik nog wat extra km zou maken. Al snel liep ik samen op met een oudere Rus die erg goed engels sprak. Het was t park waar ook de running club zat, vandaar de vele hardlopers. De man verontschuldigde zich voor het lage tempo, maar hij was geblesseerd aan zijn knie. Hij had al meer dan 117 marathons achter zich waar der hele mooie, zoals antartica en de kilimanjaro en..... De Leiden marathon. Een man met een schat aan ervaring waar ik een tijdje mee gelopen heb. Erg leuk zo de inwoners te leren kennen. Toen ik weer alleen liep zag ik dat er kleine paadjes tussen de bomen omhoog gingen... Ik ging er achter aan en ja hoor hier lag een prachtig trail parcours. Al rennnend door de sneeuw genoot ik met volle teugen. En dat deden meerdere mensen . Het was -14 maar het voelde heerlijk fris zo tussen de bomen.
Op gegeven moment moest ik ongelooflijk naar het toilet, had al diverse dixies zien staan, maar nu zag ik een bordje "wc" dat klonk luxe. En ja oor een heel clean toilet midden in het park. Ik vervolgde mijn weg weer langs de bevroren rivier.

de russische tsaar

Zag de stad al liggen achter het mega standbeeld van ´n russische tsaar in spaanse broek.` Op de grote weg vlak bij het rode plein werd t even lastig omdat je hier niet zomaar over de weg kunt stappen van 8 banen breed en waar behoorlijk hard gereden word. Onder de weg door en weer langs een groot taart gebouw, waar ik inmiddels van weet dat het 1 van de 7 zusters van Stalin zijn. Ze werden na de 2de wereld oorlog gebouwd als machtsymbool. Het zijn appartementen gebouwen, regeringsgebouwen en een universiteitsgebouw. De inspiratie kwam hoofdzakelijk van de wolkenkrabbers van Amerika.in de volksmond worden ze ook wel 'suikertaarten" genoemd.
... Ik zat op zo' n 13 km dus zou er bijna moeten zijn. Ik zag de brug en het draaiende hotel al, dus in de buurt van het  eindpunt.
En na 16 km was ik op de plek van bestemming. Weer n fantastische ervaring in een byzondere stad.



1 van de 7 `suikertaarten



Hardlopen in Moskou

3 uur tijdverschil Voel je toch wel, kon niet in slaap komen en kon vanochtend niet wakker worden.Eerst een heerlijke sportshake en aankleden.  Om 09.30 uur stonden we klaar met drie laagjes aan, bril op muts op en handschoenen aan om de -14 te trotseren. En hoe zien de wandelpaden eruit, zijn ze geveegd of niet!
Al snel was duidelijk dat de weg goed te lopen was. Wel uitkijken maar goed geveegd. Het was ook rustig op de weg, waar doordeweeks de wegen 4 banen dik continu vast staan werd nu rustig gereden. We liepen de brug over de Mokva heen.

rivier de Moskva

De rivier die door Moskou heen gat en nu gewoon bevroren is. Ja het is koud hier. Maar als we eenmaal in ons ritme zitten zijn we lekker warm hebben het naar ons zin. Het is toch elke keer weer byzonder als ik zo door een vreemde, mooie wereldstad heen ren. Grote gebouwen en veel historie. En fijn dat mijn vriendin eigenlijk ook een beetje een gids is. Want ze weet me ondertussen veel te vertellen over Moskou. Ook als we langs een van de prachtige "taart" gebouwen lopen. Waar de hele rijke Russen wonen, want ja als je 1 miljoen per maand moet neertellen voor n appartement daar, tja dan ben je wel rijk. Het verschil is hier duidelijk op straat en in de metro te zien. Er is veel armoede en er is veel rijkdom. Moskou is ook de nr.2 op de lijst van duurste steden. Dat is nou jammer voor het shoppen hier.

1 van de `taart` gebouwen met dure appartementen acter mij 

We rennen verder en zien een groot Hotel aan de linker kant, het hotel waar vele belangrijke politieke besprekingen worden gevoerd en voetbalcontracten worden getekend. Slaan rechtsaf de brug weer op richting het rode plein. Het is nog niet druk en wij gaan vandaag rennend over het plein om vervolgens linksaf het park in te gaan, maar dat gaat niet lukken. Alles is afgezet. Er vind een officiële kranslegging plaats bij de " onbekende soldaat" wij lopen door en ik kijk nog hoe mooi de sneeuw in het park ligt. Hoe het mooi schoongeveegd is, waardoor er n muur van sneeuw door het park gaat. Vervolgens langs het Kremlin, met zijn vele kerken. En tot slot komen we aan de andere kant van de rivier te lopen. de zon schijnt heerlijk in ons gezicht. Dit wordt een mooie dag. We rennen nog even naar boven en hebben onze eerste 10 Moskouse km erop zitten. Dit voelt heerlijk.

Moskou in de sneeuw

Na een iets wat langer durende vliegreis omdat we niet konden landen ben ik toch helemaal veilig in Moskou geland.
Vandaag was het een toeristische dag in het sneeuwrijke Moskou. De temperatuur viel mee, -10 met een beetje wind. Het is echt een wereldstad zo inmens groot. Meer dan 12 miljoen inwoners eigenlijk 15 miljoen, want niet iedereen staat genoteerd. De oppervlakte is niet zo groot als Nederland, kun je nagaan hoe dit hier is. In de spits in de Metro merk je dat het letterlijk vol stroomt met mensen. En is het gewoon mee gaan in de menigte. Niet alleen in metro is het druk maar in het hele verkeer. Want hier gaan er 8 miljoen in en uit dus overdag zijn er zo'n 20 miljoen mensen in de stad... Dit kan ik me gewoon niet voorstellen.

buitenkant van het Kremlin

Zeker als we richting het Rode plein lopen en hier de rust is. Vervolgens gaan we naar het Kremlin waar we door een prachtig park lopen waar de sneeuw het geheel sprookjes achtig maken. En dan blijkt dat daar ook de sprookjes tuin is . Na de prachtige cultuur hebben we ons even opgewarmd in het ondergronds winkelcentrum. Een mooie dag met cultuur, die morgen overgaat in Sport, zelf rennen en schaatsen kijken...

t Rode Plein

Schaatsen.....oer Hollands

Meer dan 1  miljoenschaatsers waren er vandaag op het ijs. Vele maakten diverse toertochten of deden net als ons, een eigen toertocht in elkaar knutselen met gevoel en kaart wat je mixt en zo krijg je een mooie tocht. Een tocht die begint in het `gehucht` Doosje. Te mooie naam om op te stappen! Hieronder volgt een inmpressie van de heerlijke tocht die zicht voortzette naar Giethoorn, Nederland  en vervolgens weer naar Giethoorn om zo weer terug te rijden naar Doosje. Met prachtig weer en helaas ook enkele valpartijen die niet vlekkeloos afliepen.
Het mooie is dat je overal vrolijke mensen ziet die allemaal op zijn of haar manier genieten van het schaatsen met dit heerlijke weer.

Dwalen rondom de dorpen bij Giethoorn op het ijs

Het bericht gisteren was duidelijk.. "IT GIET NET OAN". En ik had nog maar weinig geschaats,terwijl de schaatsen geslepen bij de deur lagen. Dit kon niet langer. Schaatsen moet je als er ijs is. En daar moet je niet mee wachten dacht ik. Na 2 avonden doorwerken vond ik dat ik vandaag wel IJsvrij mog hebben !

prachtig uitzicht over de Wieden

Maar waar ga je dan een tocht rijden. Mijn zwager was bij St.Jansklooster geweest en daar was goed ijs.. wel een eind, maar goed, ik wil mooi ijs en mooie omgeving. Zogezegd, zogedaan ! Na het werk doorgereden naar Zwartesluis, hier was op een meer een tocht stond er op de borden. Ik had geparkeerd, maar toen begreep ik van iemand dat het een ronde van 6 km was. Nee daar was ik niet voor gekomen, dus door naar Sint Jansklooster bij Natuurmonumenten, dat was een mooi plekje. Nog even gekletst met een vrouw om te weten welke kant ik op moest. Links af zou ik naar Blokzijl gaan en rechtsaf naar Giethoorn.

Mijn plan stond vast, rechtsaf richting Giethoorn.Ik zag bijna geen schaatsers.

Giethoornse bruggetjes

Ging langs het riet en kwam om het meer, de Wieden . En ... de zon brak door. Je wat ben ik een gelukkig mens, mijn lijf voelt lekker en ik geniet ook al ga ik eerst tegen de wind in. Heb geen idee hoe het hier allemaal loopt. Na zo'n 15 minuten kom ik bij een kruispunt, of ik ga de weg over of ik ga naar Blokzijl, nee dan maar de weg over. En kom op een ander gedeelte van de Wieden. Kijk onder een brug en zie daar vele mensen rijden. Vraag aan een man die daar staat te kijken waar die mensen naar toe rijden, het blijkt de dorpentocht te zijn. Maar zegt die man, dat is wel 25 km. Mooi denk ik dan kan ik ook een mooie ronde maken. En sla weer rechtsaf en volg de bordjes. En kom meteen tussen het riet, prachtig wat een mooie natuur en wat geniet iedereen van gewoon lekker bewegen op iets oerhollands!

Het is helemaal niet koud maar ja als ik even later in een dorp moet klunen onder een brug waar vervolgens een hele grote plas water staat, doe ik toch heel voorzichtig, zeker als ik de man voor me in het water zie vallen. Balen, maar misschien heeft hij nu een excuus om het cafe in te duiken wat hier naast staat met gezellige muziek. Ik rij door probeer iemand in te halen en val ook bijna als blijkt dat de sneeuw die er ligt opgevroren is. Maar blijf gelukkig op de been. Slingerend langs kleine dorpjes en rietkragen kom ik uiteindelijk in Giethoorn terrecht, waar ik heerlijke warme chocomelk neem. Als ik vraag hoe ver het nog is naar Sint Jansklooster, kijkt de man op en zegt : "zo dat is nog een heel eind, minstens 15 km." O, dat is mooi het is 16.00 uur en ik ga weer verder en schaats nu door het Giethoorn zoals ik het op de plaatjes ken en waan me af en toe in schilderijen van Anton Piek, prachtig. Met ook nog een stempel plaats, maar die heb ik niet nodig en schaats weer verder. Kom weer op het meer, maar begin nu wel te denken, waar zou Sint Jansklooster nu zijn... Bij een tentje geeft men aan dat ik onder de brug door moet en de grote toren moet volgen. Ja nu herken ik weer wat punten en vervolg de weg, maar na een tijdje begin ik te twijfelen en herken niets meer.

Een jongen op de fiets, op het ijs, wijst me de weg en gelukkig herken ik weer stukken, ga de weg over en ben weer op het gedeelte van het meer waar ik begonnen ben. En 10 minuten later ben ik weer bij Natuurmonumenten waar ik mijn schaatsen af doe na 2 uur en 50 mintuen en 43 km. Ik ben een beetje moe, heb blaren op mijn hielen maar o, wat voelt dit heerlijk. Zaterdag weet ik waar ik weer ben ...

............

Midwintermarathon met echt een wintersfeer

Wat zou ik doen, gisteren geschaats, dus ja vandaag zou ik in Apeldoorn de marathon gaan lopen. Maar het begon al slecht. Slecht geslapen, kort geslapen, nog even bedenken wat ik aan zou moeten. Eens kijken wat Remon van Goolen op de Noordpool of in Siberie aan trok. de Noordpool was mn de ijzers onder de schoenen, wat wij niet nodig hadden, want de organisatie had het parour sneeuwvrij. En in Siberie was het warm. Dus daar kwam ik niet verder mee. Na aanleiding van de ervaring gisteren met schaatsen, heb ik het volgende aangetrokken. Op de foto is alles te zien.

Vervolgens opweg naar Bennekom om met de Pallas/ploeg naar Apeldoorn af te reizen. Slecht voorbereid, geen adres, geen telefoonnr. ik dacht ik rij er zo naar toe... na 25 min rondrijden werd ik gebeld door Nina, dat ze al weg waren en dat ik ook maar moest gaan... balen. Maar goed op pad naar Apeldoorn wat geen problemen  gaf. En ja iedereen stond al in Orpfeus, het theater, nog even Arend gedag zeggen en opweg naar de start. Sta ik in vak A, maar dacht ik ga niet in dat snelle vak staan, helaas ik kwam zowel bij vak C als B er niet in. Oke de organisatie is strak. Kwam Bertus nog tegen die voor een PR ging. En vervolgens om klokslag 12.00 uur gingen we van start. En vanaf dat momeent kwamen er allemaal bekende langs. Best gezellig zo, door iedereen gepasseerd te worden. Want ja na vorige week 50 nu een rustige marathon van ruim 4 uur . Maar ja de tijd was ingekort bij de 27 km. En dat voelde niet goed. Mijn lijf voelde niet goed. Er spookte van alles door me heen... moet ik wel uitlopen, of zal ik de Asselronde doen... nee ik ga voor mijn km. Ik moet km maken voor Belves,  de 100km dus gewoon gaan. Al is het zwaar en moeizaam en laat ik me opzwepen door de tijd. Ik heb het warm, heb ik niet te veel kleren aan... maar ik denk de tweede ronde dat ik echt goed gekozen heb als de zon weg is. De wind is gelukkig niet echt gekomen dat was zeker prettig.

het was echt lekker loop weer, fris met een mooi zonnetje en een prachtige omgeving.Nog steeds werd ik ingehaald.. op de Amersfoortse weg voelde ik een hand op mijn billen,... dat kon niemand minder zijn de John de Boer, ook hij ging lekker door. Gerard passeerde en nog vele. Bij de 25 km ben ik op de dixie gegaan, mijn bidon met prolong gevuld en dacht als ik nu op tijd ben dan ga ik gewoon door. En ja hoor op 2.36 uur kwam ik op de Naald aan waar ik de bocht omhoog ging. Weer lekker klimmen.. Ineens moest ik lachen en aan Catman denken, hij had een kadootje meegegeven, ik voelde wat in mijn schoen en dat kon niemand anders hebben gedaan dan mijn kat Catman. Die vind het leuk om steeds propjes papier waar hij mee speelt in mijn schoenen te doen. Och ik had er geen last van en heb het dus laten zitten. En liep door naar weer de Amersfoortseweg. Maar eerst werd ik nog door Gert ingehaald. Hij liep lekker en zijn eerste Marathon, maar later bij de finish werd hij door de speaker al herkent als Ultra/loper... met rugzakje. Op de Amersfoortseweg was het weer fris en was ik blij met mijn kleding, want nog steeds geen kou. En na de Apenheul ging het naar beneden. En heb ik nog een tandje erbij gedaan en heb uiteindelijk tot aan de finish meer dan 28 mensen ingehaald. Op de lange loolaan, liepen de jongeren de 8 van apeldoorn. Meiden wandelden, die heb ik nog even gestimuleerd door te zeggen dat ze nog maar 100 m. moesten en dat ze dat best konden rennen. Zij volgde me, maar moesten nog weer stoppen voor de finish! En na 4.09.56 uur waren er weer 42.195 km voldaan. En dat voelde goed. Ik denk de langzaamste MWM die ik ooit gelopen heb, maar wel een hele byzondere. In Orpheus waren mijn loopmaatjes uit Wageningen al binnen. Met mooie uitslagen. Arie, heel vlak gelopen, met een mooie tijd: 3.38.32 uur Bert ook mooi; 3.57.57 uur, Hans een prachtige tijd 3.29.39uur en Petra had met een goede tijd de Asselronde gelopen, 2.15.16 uur. Ze besloten toch maar niet met mij mee te rijden.. maar echt de volgende keer zorg ik dat ik de plek te vinden waar we eerst koffie drinken en dan gezellig naar de wedstrijd gaan.  Maar dat duurt nog even. Het gaat vriezen, zou ik nog wat schaatsen kunnen regelen... we zullen zien...Vanavond in ieder geval lekker relaxen.

En tot slot wil ik de Midwintermarathon een groot compliment geven, overal warme thee, enthousiaste vrijwilligers en een prachtig sneeuwvrij parcours. En dit terwijl er winter-crossen worden afgelast ivm de kou! Dank je voor de organisatie.

Schaatspret en veel inspiratie van mooie mensen

Soms heb je van die dagen dan ben je omringd met mooie inspirerende mensen en gebeuren er mooie dingen en kun je genieten van de mooie natuur. Dit was zo´n mooie dag. Vanmorgen na overleg afgesproken om met twee vriendinnen te gaan schaatsen op de uiterwaarden in Wageningen. Vera kwam met  slijpijzers binnenvallen en dat was maar goed ook, want voor we van start zouden gaan, werden eerst de schaatsen van Kirsten en mij nog even vakkundig geslepen. En vervolgens zijn we naar de uiterwaarden gereden. Dit was een plaatje van Anton Piek de sneeuw, de vele mensen op het ijs en de zon... genieten.

Nee hardschaatsen werd het vandaag niet, maar goed ook, want morgen moet er wel weer een marathon gelopen worden. Dus heerlijk op ons gemakje genietend over het ijs. Het is prachtig te zien hoe iedereen hier dan van kan genieten. Jong, oud het maakt niet uit, iedereen geniet op zijn of haar manier van het ijs, het buiten zijn in de natuur. Hollandser kan het niet. We misten alleen de koek en sopie.... maar ook dat kwam goed, want aan het eind van de dag kwamen er wat studenten met een pannetje soep en chocomelk.
De temperatuur was eerst -10C maar al gauw liep dit op tot -5C. Ik dach eerst nog dat is mooi oefenen voor Moskou, maar tja als er zo'n zonnetje is en de temperatuur oploopt in plaats van af, dan is het niets, want Moskou is momenteel  - 14C overdag.(hier sta ik als alles goed is over 14 dagen) En deze kou is prima, geen wind... toch een beetje jammer dat je niet door kunt schaatsen, maar het mooie is dat iedereen dat ook gewoon accepteerd. En dat er dan verschillende initiatieven op het ijs zijn, zo zijn er mensen die meteen een baan schoonvegen, er vakken zijn voor de hockeyers en voor de schoonrijders...

iedereen kan dus aan zijn/haar trekken komen. Iedereen helpt elkaar. mensen vallen en staan weer op en schaatsen door . Kinderen steken over zonder te kijken het kan allemaal. Het zijn 3 uitgestrekte banen waar we hopelijk nog een paar dagen van kunnen genieten.
Na het schaatsen snel omgekleed gezellig gegeten met twee andere vriendinnen en vervolgens naar een zeer inspirerende avond bij de voorstelling van Jolanda Linschooten; Yukon Goldrush. Wat een inspirerend verhaal van Jolanda met Frank en Husky, en boeiend. Prachtige foto's, byzonder verhaal en fantastisch recht uit het hart verteld door Jolanda. Een mooie afsluiting van een prachtige winterse inspirerende dag.

Wat ben ik een gelukkig mens met zoveel inspirerende mensen om me heen .

Beelden hebben geen woorden nodig

Drie prachtige foto´s van Bas Bentjes die een mooi beeld geven van de byzondere loop over het strand op 27-28 januari 2012 van Den Helder naar Castricum

Winter lekker koud maar wat doe je aan...

Eindelijk het is winter en de kou is er nu ook. Maar hoe gaat de sporter er mee om?? Het is lekker om buiten te sporten maar wat trek je nu aan als je lekker wilt sporten en het niet te koud of te warm te hebben. Vroeger was het simpel... gewoon kranten onder je kleding... maar ja daar hebben we nu mooie kleding voor! Pro Run heeft er een mooi stuk over geschreven waarom en welke laagjes je aan kunt trekken en waarom.
Wat had ik vanavond aan met een training op de baan temperatuur -5 graden en klein windje ?
-sport BH en graft onderbroek
- icebreaker thermo shirt
-nike longzip shirt
-windjack/windstopper
-salomon winter tight
-sacouny handschoenen met extra laagje tegen de wind
-buff
-nike muts

icebreaker shirt medium

.... en vervolgens was het dus lachen op de baan, want iedereen was zo dik aangekleed dat we elkaar niet meer kende. Toch was het nog wat koud, maar na even te hebben gelopen werd ik dus lekker warm. Goed gekleed, niet te koud, niet te warm. En ik moet zeggen ... die icebreaker is echt fantastisch. Zit lekker, en heb het er nooit koud mee!

Vanavond was het rennen, maar de schaatsen liggen al klaar voor het weekend. Voor zondag staat de MWM op het programma, maar zaterdag kan er heerlijk geschaatst worden. :)