woensdag 30 november 2011

Orange in Tibet

Sommige mensen gaan hun dromen achterna en dat is mooi, dat geeft altijd een heel mooi en warm gevoel. En het mooie is als die dromen ook nog eens inhoud om andere mensen te helpen. Andere mensen in beweging te krijgen waardoor er nog meer mensen kunnen genieten en nog meer dromen uit kunnen komen. Enkele maanden geleden vertelde mijn collega Berend -Jan, dat hij voor z´n 50ste verjaardag geen feest wilde, maar een reis. Een reis naar Tibet van een paar maanden om daar sportmaterialen af te leveren en sportlessen te geven zodat ook zij heerlijk van sport kunnen genieten. Toen hij enkele jaren geleden in Tibet was, zag hij dat er nauwelijks tot niet werd gesport. Dat hield hem bezig totdat hij bedacht: ik ga het doen! Wat een mooi streven om te geven op je 50ste verjaardag. En het is niet zijn vakantie, maar hij neemt gewoon onbetaald verlof. Heerlijk dat er zulke mensen zijn. En hij neemt ook nog 4 jongeren mee, die ook heel goed realiseren dat dit een reis wordt die hun leven kan veranderen en er dus ook heel erg naar uitkijken.

Maar om het ook goed te realiseren met materialen om daar achter te laten zijn ze op zoek naar sponsors. Dus mocht u denken, dit is een mooi plan, ik kan best wat missen om kinderen in Tibet aan het sporten en bewegen te krijgen dan kunt u geld overmaken op rekeningnummer: 4983036 t.n.v. Stichting Orange in Tibet
KvK: 53803639
En meer informatie over Orange in Tibet kunt u lezen op deze site; http://www.orangeintibet.nl/


De Professionals die enthousiast zijn om kinderen in beweging te krijgen. Mooi in Nederland en mooi in landen waar het nog heel moeilijk is om dit te realiseren, maar wat een grote impect heeft op de kinderen en hun leef omgeving. Ik wens Berend-Jan en zijn team veel succes in de voorbereiding en met het realiseren van hun droom.

maandag 28 november 2011

Licht in de duisternis

Tegenwoordig loop ik naast de avondtrainingen ook 2x in de ochtend. Dit ochtend lopen doe ik tussen 7.00 - 8.00 uur. Vaak is het nog donker als ik start, maar al snel wordt het licht. Voor de zekerheid start ik dus met mijn hoofdlamp op. Ik loop eerst door een paar straten en ga dan vervolgends de bospaadjes op. Vaak als het dan licht begint te worden denk ik , oke lamp uit en verder lopen.  Net als vorige week ik loop het eerste trailpaadje op, dit ging goed, ga de bocht om.. zie de boomstronk niet en ja hoor daar lag ik. Toch maar weer aan die lamp. Want een blessure kan ik niet gebruiken. En het licht wat ik op me hoofd heb is perfect. Want ook dat verschilt nog al eens. Zie veel mensen die veel reflexie op zichzelf hebben om gezien te worden en om te zien is de verlichting vaak minimaal. Maar Pezl en Black diamond hebben het goed begrepen. Zij hebben goede lampen waar je ver vooruit kunt kijken en dicht bij je zodat je goed weet waar je je voeten wel en niet neer moet zetten. Mijn hoofdlamp is Black Daimond Icon. Een beschrijving hiervan is
black Daimond Icon
 De Icon is de felste hoofdlamp van Black Diamond en verlicht de omgeving als geen ander! Met zeven verschillende standen kan de lamp kan worden ingesteld voor verlichting dichtbij of ver weg. De accu van de Icon is oplaadbaar maar kan ook van 3 AA batterijen worden voorzien.
Details:
- TriplePowel LED spotlight met 4 SinglePower LEDs (max 100 lumen)
- Batterij spanning meter met drie indicator lampjes die aangeven of er nog genoeg batterij is.
- Spat-waterproof
Bereik: min. 11 m / max 80 m

Branduren: 164 uur max. min. 85 uur. 
Gewicht: 188 gram
Mijn lamp gaat morgen vroeg weer aan..

zondag 27 november 2011

´t is voor niks maar het is niet niks !

Na een gezellig en uitgebreid ontbijt vanmorgen naar Geldrop om de ´t is voor niks marathon te gaan lopen. Het kwam eigenlijk iets te vroeg, maar ik wilde het heel graag lopen om te kijken waar ik sta. Uiteindelijk ben ik pas een kleine maand weer vollop in training. Doel was dan ook goed lopen met de juiste houding en lekker lopen. Dat laatste was geen probleem want daar zorgde de omgeving wel voor. Het was ook gezellig om weer veel bekende te zien. En Jan ging na zijn monstertocht hier weer zijn eerste marathon lopen. Ik startte achteraan en zou kijken hoe het ging. Al snel had ik door dat ik te veel kleding aan had. En bij de eerste post heb ik me jasje en handschoenen afgegeven. Die ik na afloop weer kon ophalen in de kantine. Wat een top organisatie! Ik liep snel door met mijn flesje hydrate, wat ik ook van te voren kon inleveren bij de organisatie zodat ik niets hoefde te dragen. Echt aan alles was gedacht en dat helemaal voor niets. Echt een loop op de lopers gericht. En dan het parcours, geweldig. De Strabechtse heide is echt een mooi stukje Nederland. Op de site staat er het volgende over geschreven; De Strabrechtse Heide is na de Veluwe in Nederland een van de grotere aaneengesloten bos- en heidegebieden. In overleg en met toestemming van Staatsbosbeheer heeft parcoursmeester Eric Dassen daar weer 6 verschillende afstanden in uitgezet. Daarbij heeft hij rekening gehouden met de hevige bosbrand in juli 2010 die aan de zuid-oost zijde heel wat hectaren zwart heeft geblakerd.

Brand Strabrechtse heide zomer 2010

 De grote brand heeft een deel van de heide in de as gelegd maar er is geen permanente schade voor het parcours. De korte afstanden zullen niets merken van de schade die de brand heeft aangericht maar de langere afstanden (vanaf 21 km) komen door het gebied. Bij de laatste parcours controle is het gehele parcours weer te betreden. Dit met dank aan Staatbosbeheer, die erg veel werk hebben verzet om het gebied weer veilig en toegankelijk te maken. De marathonlopers krijgen het meeste mee van de verwoesting van de brand en lopen na de "hel van Moorsel" een macaber landschap van verbrande bomen. Het pad is door de werkzaamheden op sommige plaatsten wellicht iets eenvoudiger geworden maar de vraag is of dit onder natte omstandigheden ook zo blijft?!



Vanaf het moment dat ik minder kleren aan had liep ik lekker. Zat in mijn ritme en genoot langs de koeien, mooie hei lekkere trailpaadjes. Wel was ik me heel bewust van mijn houding. En na de 30 km moest ik daar echt allert op zijn, omdat de vermoeidheid dan toch toe slaat en ik geneigd ben om in elkaar te gaan lopen. Maar dit ging goed. Wel haalde Dieter, een bekende belg me nog in. Altijd leuk om bekenden even een praatje mee te maken. Het weer was ook wat minder geworden, want toen ik op "hel van Moorsel" liep werd het echt een hel, want de wind stak op en de regen nam toe, het pad was heuvelachtig en het zicht was echt een hel met die zwarte bomen. Het pad werd zanderig en het was tegen de wind in "beuken" velen zag ik hier gaan lopen. Maar een enkeling kon mij ook nog inhalen. Het parour bleef zwaar tot de laatste meters voor het dorp. Liep ik nog in 2008 ;4.39.59 uur, dat ging vandaag een stuk sneller en voelde ik me ook een stuk beter. Het werd nu 4.10.41uur. En dat voelt een stuk beter. En mijn lijf voelt goed. Ik merk dat ik weer op de goede weg ben en dat is altijd fijn. Na afloop kwam Paul, een bekende belg nog even naar me toe en gaf aan; sorry voor de battle! Mijn reactie; battle? Welke battle? Hij zei nou, ik heb met de vrouw waar ik mee liep achter je gehangen en bij 35 ben ik ervoorbij gegaan, zodat zij 3de vrouw kon worden. Oke, ik lag dus derde vrouw.. daar wist ik niets van en tja eerlijk gezegd boeide me dat helemaal niet. Maar wel leuk dat ik zo voor de vrouw die nu derde is geworden haar een extra tintje heb gegeven aan de "strijd". En ik heb gewoon lekker gelopen. Tja ik heb haar zien passeren, maar kon toen ook niet harder dus heb ik dat ook niet gedaan. Het was gewoon weer lekker een marathon te lopen zonder problemen, geen last van mijn schouder, meer lucht en een volgens mij redelijk goede houding. En na een douche is het altijd lekker de herstelshake, gezellig na kletsen en natuurlijk de speciale WAC (walnoten Appel Cake) van Petra. Die weer velen heeft laten genieten van deze lekkernij. Kortom een topdag!!
-foto's volgen later-

zaterdag 26 november 2011

In 40 minuten door de eeuwen heen over de Grebbeberg

Morgen ga ik de ´t is voor niks marathon lopen, maar ik wilde vandaag nog wel even lopen, dus ik besloot naar de Grebbeberg te rijden. Normaal ga ik daar naar de rivier kant, maar dacht ik ga  vandaag eens  te kijken achter het "Ereveld". En als je dan meteen over de trails loopt ben je meteen in het bosrijke gebied. Er staan wandelroutes uitgezet met diverse lengtes oa 1 van 13,5 km.Na 10 minuten lopen staat er een bord over de slag op de Grebbenberg. Al lopende probeer ik de beelden die ik meteen voor me kreeg weg te halen.
 Wat moeten hier ontzettend veel dode geesten ronddwalen. Gefrustreerd door het verlies. Of angstige soldaten. Als ik om me heen kijk zie ik alleen maar mooie paadjes, die op en af gaan en af en toe buiten het bosrijke gebied kijkend over de velden. Prachtig, kan me niet voorstellen dat hier zoveel ellende heeft afgespeeld. Als ik vervolgens weer naar beneden ren kom ik bij een landgoed. Ook iets met een grote geschiedenis  waar nu verstandelijk gehandicapten op een vrijzinnige manier kunnen leven. Ik vervolg me pad weer naar boven. Kom nu eindelijk de eerste mensen tegen. Mannen met detectors om materialen te vinden in de grond. Ik loop door en me een voorstelling makend dat zij op zoek zijn naar allerlei oorlogs materiaal, een kopje, een mes, een helm.. als ik ze naar een paar ronden weer tegen kom vraag ik waar ze op "jagen" Eerst krijg ik nog stoere verhalen, maar vervolgens zegt een iemand van het gezelschap "we hebben een vrije gezellen feest en weten eigenlijk niet waar we naar op zoek zijn" ik moet lachen, mijn fantasie was weer eens op hol geslagen. Wens ze een fijne dag en loop verder.
Na dat ik eerst netjes over de trails, wandelroute was gelopen, ga ik nu toch maar kris kras over onbekende paden. Heerlijk om zo even te dwalen in een een klein stukje Nederland waar zich heel veel historie heeft afgespeeld. Wat nu nog zichtbaar is door het ereveld van de militairen en de beelden aan de weg. Maar lopende in het bos is het gewoon genieten...

vrijdag 25 november 2011

Avonturier en ondernemer

De tijd vliegt voor dat je het weet ben je oud en is het leven aan je voorbij gegaan. Dat geld niet voor Remon van Goolen. Gisterenavond was ik bij een lezing van hem op uitnodiging van de voetbalvrouwen van SteDoCo. Van het begin tot het eind lag ik aan zijn lippen. Alles sprak me aan. En ... het begon op het CIOS daar ging hij naar toe, omdat hij een echte sportman was. Maar na het CIOS werd het heel anders, toendertijd moest je nog het leger in waar hij natuurlijk sportinstructuur werd maar meteen met ondernemen begon. Hij was heel creatief en kon heel goed sfeer brengen in diverse teams van zijn werk. Door de creativiteit zag hij overal mogelijkheden in en zo werd een sporthal een partycentrum en vervolgens kwam er een benzinepomp bij. Het CBR heeft hij ook de catering voor gedaan tot op de dag van vandaag, maar met 80 tot 100 uur werken in de week is er geen balans in zijn leven. En in 1998 lag hij plat met een hernia in het ziekenhuis. Vanuit zijn ziektebed zag hij de NY-marathon. En vanaf dat moment had hij zijn doelen gezet op deze marathon. In 1999 liep hij zijn eerste marathon in New York. En dit smaakte naar meer. Niet alleen meer, maar het moesten vooral marathons zijn die byzonder waren. Een marathon op Antartica met 23 deelnemers, of de rasta marathon in Negril,op Jamaica, Santiago in Chili of de Chinese muur in Being China. Je kunt je voorstellen dat ik aan zijn lippen lag wat een prachtige omgeving wat een plezier, afzien en mooie reizen. Mijn lijstje met loopjes is gisterenavond alleen al in mijn hoofd al een stuk langer geworden. Maar ook de link die hij legt met het ondernemen geeft mij weer mooie ideeen. Was dan ook super blij dat we allemaal zijn boek kregen. Ben er gisteren meteen in begonnen... die is zo uit. mooie beschreven en prachtige foto's. en het mooie is de opbrengst van de boeken gaat naar zijn goede doelen. Ik ga het bedrag dan ook overmaken naar zijn doel: doe een wens.

Remon van Goolen signerend


dinsdag 22 november 2011

lekker en gezond sport recept; Zalm met sinaasappel en geitenkaas

Net weer een intervaltraining afgewerkt 8x 4 min. Niet echt mijn ding, maar wel goed om mijn conditie een beetje op pijl te krijgen. En het gevoel na de tijd is altijd heerlijk. En als je dan geen tijd hebt om voor de tijd een maaltijd te eten, dan is het na de tijd heel snel en makkelijk iets goeds op tafel te krijgen. Zelf had ik gisteren voor 2 dagen gekookt chineese roerbakgroenten met rijst. Met wat extra rucolasla, tomaten, geitenkaas, noten en wat olijfolie. Ook heerlijk.
Ik ben altijd een aanhanger van Jamie Oliver, hij heeft heerlijke recepten. Die ook snel en makkelijk te maken zijn. Maar deze keer heb ik iets anders. Het is n recept van Kamiel Maas.
Zalm met sinaasappel en geitenkaas
Benodigheden: 250 gram notenrijst, 500 gram groenten; worteltjes en venkel, 3 perssinaasappels, magarine om in te vetten, 2 stuks zalmfilet. (liefst vers, maar diepvries is ook mogelijk) 100 gram zachte geitenkaas verkruimeld, verse dille fijn gesneden, zout en peper.
Bereiding: Verwarm de oven voor op 200graden. Kook de rijst zoals op de verpakking staat. Kook de groente niet te lang, beetgaag in een pan met weinig water en klein beetje zout. Was de sinaasappels en rasp de schil. Vet een ovenschaal in met magarine. Bestrooi de zalmfilet met zout en peper en leg deze in de ovenschaal.
Pers de sinaasappels uit en giet het sap over de zalmfilets. Strooi de verkruimelde geitenkaas over de vis met sinaasappel rasp en de verse dille. Dek de ovenschaal af met aluminiumfolie en zet deze een half uur in de voorverwarmde oven.
Serveer de vis met rijst en groenten.
zalm met geitenkaas en dille uit de oven
Smakelijk eten

Voedingswaarden pp: Energie 1039 kcal / 4366 kj / koolhydraten: 122 gram / Vetten: 39 gram / Eiwitten: 50 gram.

maandag 21 november 2011

Wat eten we vandaag naast sporten?

Vaak heb ik mijn eten overgeslagen omdat ik ging sporten, of ik zat rond middennacht met een opgewarmd bordje macaroni nadat ik de hele avond of les had gegeven of zelf had gesport. Niet echt verstandig, maar ja, met voeding wilde je niet bezig zijn want ik wilde sporten zoveel mogelijk. Maar ja dat liep op een gegeven moment, rond mijn 36ste spaak. Ik zei tegen iedereen ga sporten, want daar wordt je fit van en zelf kon ik niet meer mee doen als coach bij het partijtje van het voetballen, omdat ik te moe was. Ik accepteerde dat, want ja.... ik was ook niet meer de jongste!!! Tot die tijd heb ik nooit een relatie met voeding gelegd. Maar toen iemand zei: "Misschien kun je eens naar je voeding kijken", dacht ik zou daar een link mee zijn? En toen ben ik er helemaal ingedoken. Heb seminars bij oa NOC*NSF gevolgd, die waren er nog niet veel. Ben anders gaan eten en ja hoor, hoe is het mogelijk maar ik kreeg meer energie. En afgelopen jaren voel ik me fitter dan toen ik 36 jaar was. Ben veel actiever en voel ook als ik een dag  slecht gegeten heb.
Nu kom ik ook veel sporters tegen zowel topsporters als recreanten. Maar wat me altijd opvalt, of ze nu te dik zijn of niet, bijna allemaal eten te weinig voedingsstoffen. En sommige atleten die erg mager zijn en veel sporten proberen toch aan hun kcal. te komen, maar dan richten ze zich op vetten. Niet wetende dat je door die vetten ook langzamer kunt worden al zal het gewicht vaak niet toenemen. Maar hoe los je dit nu op?
Daar zijn vele oplossingen voor. Belangrijk is dat je iets vind wat bij je past.
Enkele tips;
* Zorg dat je naast je sportplannen, ook een "eetschema"hebt. Dit hoeft niet strak te zijn, maar als je vanuit je werk bijv. weinig tijd hebt tot aan de training, dan is het handig om bijv tussen de middag warm te eten, en kun je 'savonds brood eten met soep en fruit bijv. En tussendoor kun je een shake nemen, heb je zeker je voedingsstoffen binnen. Na de training kun je dan bijv. een grote bak met yochurt, fruit en musli nemen. En eventueel shake voor de juiste voedingsstoffen.
* Belangrijke onderdelen van de voeding; groenten, fruit, (soja)melk producten, vis, vlees of vleesvervangers, rijst/spagetti of aardappels.
* Eet kleine beetjes en regelmatig op een dag, om de 2 a 3 uur.
* vervang koolhydraten tussendoortjes voor eiwit tussendoortjes
* Zorg dagelijk voor voldoende water minimaal 2 liter
*Denk niet alleen goed te eten 1 week voor je wedstrijd, maar bouw het net zo op als je trainingen. En speel ermee.
Maar wil je echt weten wat je persoonlijk moet doen ten opzichte van je inspanningen, kijk dan eens op de volgende site. In 1 week kun al inzicht krijgen hoe jij eet tov je inspanningen.
En morgen zal ik zorgen voor een lekker, gezond en makkelijke maaltijd voor sporters.


Wat eet een wielrenner op 1 intensieve dag!


zondag 20 november 2011

met Prolong en hydrate dwalen over de ginkelse hei

De mist trok niet op, dus wachten had geen zin, schoenen aan, rugzak op met bidon Hydrate en bidon Prolong. De nike plus aan om me km bij te houden. Was het vorige week de Mosselloop, dacht ik weer die kant op te gaan maar dan over de Ginkelse Hei, ook mooi. Alhoewel, wat zal ik er van zien. Als ik in het bos ren en de duistere, mistige beelden voor me zie, dan ben ik weer blij dat ik in zo´n mooie omgeving mag rennen  het gevoel dat ik helemaal alleen door het bos ren, kom niemand tegen en besluit kris kras de onverharde paadjes te pakken.


mist in de wageningse bossen

Uiteindelijk kom ik bij het spoor waar ik vervolgens onder de snelweg door ren en me bij de Ginkelse hei bevind. Ook hier is niets te zien. De lucht is heerlijk en ik geniet en ren gewoon mijn neus achterna. Wel prettig om met de nike+ beetje de km in de gaten te houden.  En onderweg drink ik van zowel de hydrate als de prolong. Twee dranken die ik op de lange duurlopen steeds bij me heb. Het voelt goed. Het wordt goed opgenomen, komt ook dat het een isotone drank is en de smaak is prima. Prolong is echt een revolutionaire drank en mijn favoriet. Mede doordat er niet alleen maar koolhydraten in zitten , maar ook eiwitten. En de koolhydraten zijn tweeledig, zowel fructose als glucose.Daarnaast zitten er nog vitamines in, oa vitamine c tegen de vrije radicalen. Want ja als je zo door de natuur rent is het wel mooi, maar ontwikkel je toch altijd meer vrije radicalen dan normaal. En de vitamine B1 en B12 zorgen dat het energiemetabolisme beter werkt. En energie is belangrijk bij het lopen  dus niet verkeerd.  Toen ik bij ultraplatform de laatste ontwikkelingen van voeding in de sport beschreven door Kamile Maas las, dacht ik : "we hebben bij Herbalife weer een Toplijn erbij"!
Maar goed dat ik voldoende bij me had, want ja ik zag niet goed waar ik liep. De schaapskooi, een plas, het Edesebos en ineens ....stond ik midden in Ede!

ginkelse hei...
Dit was niet de bedoeling, ik moest bij de kazerne uitkomen dus na wat dwalen en uiteindelijk vragen, was ik veel te ver gelopen, maar zat ik ondertussen weer op de goede weg. Als je zo lekker op de hei aan het dwalen ben, dan vind ik het niets om tussen de huizen door te lopen, maar gelukkig belande ik weer in het bos en kwam ik op bekend terrein. Het spoor weer over en dan nog de laatste 5 km door het Wageningse bos. Totaal  28 heerlijke kilometers. Waar ik weer van genoten heb ondanks dat ik weinig heb kunnen zien in de mist. Thuis een hersteldrank Rebuild endurance genomen  en zometeen lekker eten koken.   

vrijdag 18 november 2011

sport krijgt juist nu erkenning

Vaak lees je net  voor een marathon in de krant weer een negatief bericht dat het zo slecht is. Of dat spelsporten zoveel blessures geeft. Maar deze week kwam Minister Schippers met een mooi plan en een stuk erkenning voor de sport. Het komende jaar zullen er 2900 sportcoaches komen om in de buurt het sporten bij de club, sportvereniging, sportschool en het onderwijs te versterken. En waardoor meer mensen-jongeren aan het sporten komen. Juist in de tijd van bezuinigingen komt sport onder de aandacht. Daarnaast zal er ook gekeken worden om de sportaccommodatie´s efficienter in te zetten en dat de mooie accommodaties niet de meeste tijd leeg staan, maar juist bol staan van sporters. En dat is terrecht. Want dagelijks om me heen zie ik kinderen die meer eigenwaarde, zelfvertrouwen krijgen van het sporten.Het zijn de Special Heroes van het speciaal onderwijs. Dachten dat ze niet konden dansen, korfballen of hoogspringen, verspringen, maar nu blijkt dat ze het wel kunnen en er ook nog van kunnen genieten. Kinderen die misschien in de klas met rekenen en taal niet mee kunnen komen, maar juist zich heel sterk voelen in het bewegen. Tevens merk je dat er steeds meer problematieken bij komen bij het training geven aan kinderen/jongeren en dat komt allemaal op de schouders van de goede vrijwilliger bij de sportvereniging. Terwijl de kinderen juist op school of in een instelling door allemaal deskundigen worden opgevoed. Dus is het belangrijk dat deze goede vrijwilliger ook goede ondersteuning hiervoor krijgt. Al die kleine beetjes zorgen dat kinderen van jongs afaan genieten van het sporten en dit lang vol houden en dus `ongemerkt ` werken aan hun gezondheid. Want dat is ook wat achter het plan van Schippers zit. Sport heeft een positieve invloed op de gezondheid van iedereen. En mensen gezond houden wil ook zeggen minder kosten in de zorg wat heel belangrijk is. Niet alleen voor de zorg, maar wat is er mooier als gezondheid. En wat is er mooier dan lachende kinderen op het veld of racen op de fiets, rennen achter een bal aan of dansen alsof ze Micheal Jackson zijn. Dit kan er ook voor zorgen dat kinderen achter de computer vandaan komen, meer bewegen en minder dik worden.
En dan zie je de combinatie van sport en voeding. Want om goed te bewegen heb je goede brandstof nodig. En ook voor de kinderen is dat een belangrijk iets. Als kinderen dit al vroeg geleerd wordt kunnen ze hier lang van genieten. Laat die coaches maar komen want we willen veel sportieve kinderen, jongeren en ouderen die meer plezier gaan beleven!

woensdag 16 november 2011

Training bij Pallas´67

Mijn laatste vereniging waar ik bij gesport heb, was een voetbalvereniging jaren geleden. Toen ik in 1991 begon met lopen ben ik nooit bij een club gegaan. Ben gewoon gaan lopen van 2 km naar 10 naar 15 naar ....steeds verder. Kreeg adviezen, las veel, zocht het op internet. En genoot van het lopen. Vorig jaar had ik wel het gevoel dat er sommige dingen niet goed gingen. Mijn snelheid was niet meer van wat het was. Dus besloot ik bij een vereniging te gaan. Tja en als deze ook nog om de hoek zit, dan is de keuze snel gemaakt. Pallas´67, de vereniging bij de Bongerd. Op dinsdag en donderdag avond train ik bij de club en af en toe loop ik ook op de zondag mee met de duurloop training. Zo hadden we gisterenavond een baantraining. Nu ben ik niet van de rondjes en en niet van de baan. Maar met een goed gezelschap en goede training valt het wel mee. We hadden 13x 200 iets wat ik zelf nooit zou doen, maar nu prima te doen. Zeker met het heerlijke weer. En  vanochtend ben ik weer lekker het bos ingegaan voor een korte loop van zo´n 8km over de Wageningse berg. De bosgeur, de eekhoorntjes, de vroege vogels... heerlijk. En richtlijnen, adviezen programma´s die je bij een club krijgt zijn niet zo gek. Ik pik dat eruit wat goed voor mij is. En de rest haal ik elders. Natuurlijk ook de leuke mensen en dus...een club is zo gek nog niet..
de wageningse berg

dinsdag 15 november 2011

Van schouder blessure naar de oplossing voor de maagproblemen

soms denk je hoe is het mogelijk, maar ineens vallen de puzzle stukjes in elkaar.
Al enige tijd kamp ik regelmatig met maagproblemen. Heb hier al van alles voor uit geprobeerd. Zo loop ik 80 km en gaat het prima, zo loop ik 35 km en gaat het niet verder is mijn maag van streek en kan ik niet verder. Geen regelmaat. Maar altijd gekeken naar de maag, eten drinken. Ik wist dat dat goed zat. Zeker nu met de Herbalife24. Had het er al eens over met Guido Vroemen. Hij gaf aan dat mijn toegang tot de maag op gegeven moment vernauwde en dan kan er niets meer in. Maar ja de oorzaak?? Dat was niet helder. Dus ging ik verder op zoektocht.. glutenvrij brood... nee ook dat gaf geen verschil.Vervolgens kreeg ik te horen op de training dat mijn houding nog wel wat aan gedaan kon worden. rechtop, geeft je lijf de ruimte. Oke, daar ging ik mee aan het werk. Het veranderde wel mijn lopen, dit ging prettiger. Ondanks dat moest ik het heel bewust doen anders viel ik snel terug.  Zondag bij de mosselloop was het op de houding letten en op gegeven moment kreeg ik weer last van mijn schouder, waardoor Petra zij; "geef mij die rugzak maar even dat scheelt allicht". Ik dacht och ik ben het gewend dus laat maar dat zal niet zo zeer helpen. Maar toch na zo'n 15 minuten kwam Petra weer naast me lopen en gaf aan dat mijn ademhaling veel beter was, dat voelde ik ook en het ging een stuk beter. Zeker ook met mijn houding.
Vandaag ging ik naar de manueel therapeut op advies van Rik van der Kolk, sportarts bij Guido Vroemen voor mijn volgende blessure: Overbelasting door vermindering van de rechter schouder. Met name door een verkort achterste kapsel, disfunctie van de scapulastobilisatoren en verstoord scapula humeraal ritme. Hierdoor is er een onmogelijkheid van het centreren van de humeruskop in het glenohumeraal gewricht. Een klacht die mij met name uit de slaap houd. 3 a 4 keer per nacht wordt ik wakker van de pijn. En dat is niet prettig.
Bij de therapeut dacht ik eerst lekker gemasseerd te worden, maar niets van dat alles. Ik moest zelf aan het werk. Mijn spieren mankeert niets aan, maar de gewrichten zitten allemaal vast waardoor de overbelasting is ontstaan en ook hier kwam het weer op de houding. Mijn algemene houding is wat in elkaar gezakt, dus daar mag ik ook het een en ander aan doen. En toen ineens viel het kwartje... Guido die aangaf dat de toegang tot de maag wordt tegen gehouden. De houding voorover inplaats van rechtop, dat snijd de toegang af. De rugzak die precies op de maag zit, dan is toch 1 en 1 ....3!

Met 2 maanden moet ik weer helemaal soepel zijn, mijn ademhaling beter en .... ik verwacht ook mijn maag weer rustig. We gaan het zien. Ik ga trouw 2x daags mijn oefeningen doen, let op mijn houding bij het lopen en bij mijn eerste marathon over 1,5 week zal ik eens kijken wat er gebeurd. En oja, ik denk dat ik ook opzoek ga naar een andere rugzak. Want ik wil volgend jaar over de toppen bij de Mount Blance heerlijk rennen. Dus mocht je me zien rennen en ik loop in elkaar gedoken, attendeer me er rustig op.

maandag 14 november 2011

Plannen voor 2012

Een kleine 2 weken ben  weer aan het lopen en heb lang kunnen nadenken over komend jaar. Voor 2012 staat het doel, maar moet de weg er naar toe nog hier en daar bij geschaafd worden. Maar de kern staat er. In 2012 zullen mijn werkzaamheden wat gaan veranderen en mijn trainingsintensiteit zal omhoog gaan en het begeleiden van sporters/sportorganisaties in de voeding gaat ook omhoog. Dat houdt in dat ik ook op zoek ben naar meer mensen die sporters met voeding willen gaan begeleiden. Dan kun je contact met me opnemen.
Dit jaar heb ik nog enkele loopjes zoals de tis voor niks marathon in Geldrop en de SMU-loop in Zuid-Limburg over een afstand van 58 km. Laten dit  nu beide mooie natuurloopjes zijn die ook nog gratis zijn! In Januari 2012 ga ik meteen flink van start op het strand bij Rinus the dutchcoast ultra run. 3 vriendinnen uit Engeland zullen overkomen om ook hier aan mee te doen. En in februari is er een mooie trailrun in Zeeland trailrun by the sea in maart ben ik nog op zoek naar wat mooie trails en in april zal ik in Belves voor de 100km gaan over de weg. Mei  ben ik nog aan het kijken en in  juni is de Mega Trail ook n pittige training in de Franse ardennen. Daarnaast zullen er nog  mooie belgische en duitse trails bij komne  om vervolgens in juli mee te gaan doen in de alpen bij de  Salomon 4 trails. Dit is de mooie voorbereiding op de CCC in Augustus waar ik in december dit jaar  hoop te worden ingeloot. En dan zal ik niet 1 dag van te voren, maar10 dagen van te voren er naar toe te gaan om vervolgens met een internationaal groepje te gaan trainen en vervolgens de Mount Blance te beklimmen daarna nog enkele dagen relaxen en dan goed voorbereid de CCC goed, en lekker te gaan lopen. Een mooi vooruitzicht met veel bergen... daar waar ik veel van geniet. Laat 2012 maar komen....
uitzicht vanaf ref. Bertone, Italie

zondag 13 november 2011

duurloop over de Mossel

Na de `heuvel`training van gisteren samen met Annemarie. Stond er vandaag weer een duurloop op het programma. En ik had 3 navigators. Vanaf Bennekom zijn we de Bossen ingegaan, vervolgens richting de Planke Wambuis, daar de Veluwe op en vervolgens over de ginkelse hei, via de Mossel, weer terug naar Bennekom. Een prachtige loop die doordat we de grouwe lucht achter lieten in Bennekom ook nog heel zonnig werd op de Veluwen. Het werd zelfs warm. Dus jas en muts verdween al snel in de rugzak. Tijdens het lopen zijn de prolong en hydrate van herbalife24 heerlijke dranken die snel worden opgenomen.
Het is tevens erg gezellig en goed om met een aantal trainers te lopen die je al lopende ook nog enkele nuttige tips over houding, ademhaling etc , meegeven wat alleen maar het plezier in het lopen verhoogd.
Na 3.03 lopen en 31,56 km stonden we weer in Bennekom, waar de koffie met vlaai klaar stond. Dit smaakt naar meer .



even "eet/plas"pauze in de zon

kijk over de Mossel


zaterdag 12 november 2011

Aan de andere kant van de wedstrijd

Bij de vereniging Pallas´67 wordt veel georganisseerd en dan krijgen de leden een mail met de vraag; vrijwilligers gezocht. Vaak als ik die mail kreeg, dacht ik, dat moet ik toch een keer doen. Maar vaak had ik zelf al iets. Nu kwam er vorige week weer een mail. En niet zomaar een mail, een noodkreet want er waren echt nog veel vrijwilligers nodig voor de Papendal-cross.
En als ik dan denk dat ik al zoveel loopjes gelopen heb waar vele vrijwilligers mij de weg gewezen hebben, gezorgd hebben dat ik wat te drinken of te eten kreeg onderweg. Dan is het voor mij toch een kleine moeite om ook eens een keer aan de andere kant van de wedstrijd te staan. Dus ik melde me aan. Vervolgens kreeg ik een mailtje terug. "Fijn, je mag de catering doen en die start om 08.00 uur!" Oeps dat is wel erg vroeg op een vrije dag, en dan op de fiets, kan ik om 06.30 uur op! Vervolgens een mail terug. "oeps, dat is vroeg, ik geloof dat ik toch niet kan!" ... geintje zal er gewoon zijn." En zo gezegd, vanochtend zat ik om 07.00 uur op mijn fiets naar Papendal. Heerlijk weer, opkomende zon, kortom nu was het al genieten. Op Papendal was het nog stil en in de tent stond de koffie en thee te wachten..en met z'n tweeen hebben we in no time de tent omgebouwd tot "restaurant"waar we koffie, thee, snert en knakworst verkochten. En langzaam werd het drukker en zag je de stilte veranderen tot een wedstrijd klaar geheel en om 09.30 uur waren de eerste wedstrijden van de jeugd. Verbaasd was ik wel dat voor de wedstrijd vele kinderen van de ouders al een broodje knakworst kregen... zal het de geur en de kou zijn geweest?! 
 
in de middag werd er gestreden door de toppers -foto;www.losseveters.nl
Op het moment dat de toppers als Bram Som, Jesper vd Wielen, Helen Hofstede,Marije te Raa, door de bossen crossten,pakte ik mijn fiets om weer terug te keren. Om vervolgens gezellig met Annemarie over de Wageningseberg te gaan rennen. Heerlijk gezellig kletsend met af en toe een klimmetje heb ik ook daar weer van genoten.
Fijn is te zien en te ervaren dat achter elke "simpele" wedstrijd een scala aan vrijwilligers nodig is. En hoe moeilijk het is om deze steeds weer bij elkaar te krijgen. Wat zou het mooi zijn als al die lopers af en toe ook de andere kant van de wedstrijd bekijken want dan hoeven er misschien in de toekomst ook geen wedstrijden afgelast te worden ivm te kort aan vrijwilligers.

vrijdag 11 november 2011

Combinatie van Sporten

Lopen is dat wat ik leuk vind. En het liefst in de bergen op kronkelige paadjes.  Al heb ik meerdere sporten gedaan, turnen, voetballen, schaatsen,wielrennen, mountainbiken. Pas jaren  later ben ik gaan lopen.  Gewoon omdat ik dat overal en altijd kan doen als ik dat wil. Ik ben dus breed opgeleid. Zeker toen ik op het CIOS ging zwemmen, judoĆ«n, honkballen, atletiek, tennis, acrobatiek etc.  Mijn lichaam is dus veelzijdig ontwikkeld. 
Als loper ben je vaak wel eenzijdig bezig. Je doet interval, heuvel-, duurtraining, ect, maar alles doe je lopend, rechtop  en de toppers die doen wat meer variatie met oa krachtsporttraining. Maar de gemiddelde loper is daar niet mee bezig.  Het grote verschil met Trailrunning en berglopen is dat je veel meer fysieke krachten ontwikkeld door het klimmen en het dalen. Regelmatig doe je tijdens een trail aan interval omdat het niet anders kan.
De laatste jaren zie je steeds meer trainers kijken naar andere sporten om te kijken wat ze van elkaar kunnen leren. Dit zijn positieve ontwikkelingen.  Breed ontwikkelen voor een sterk lijf, wat soepel en wendbaar is en  wat beter bestand is tegen blessures. Daarnaast is het onderhoud hiervan natuurlijk ook belangrijk, maar dat gaat goed met Herbalife24.
Diverse balsporters kijken naar elkaar. Ook de voetballers die niet alleen naar de teamsporten kijken, maar juist naar hele specifieke sporten, waar je niet in eerste instantie aan zou denken,  zoals judo. Niet om beter te vechten op het veld, maar om te werken aan de  motorische ontwikkeling, duelkracht, fysieke en mentale weerbaarheid, concentratie en coƶrdinatievermogen.  Iemand die dit al jaren geleden bij toeval deed en ook duidelijk zichtbaar was op het veld, was Boudewijn Zenden, maar ja diekwam ook  uit een judonest .  In de eredivisie is Ajax hier al heel lang mee bezig sinds kort is Fc Twente ook begonnen met  “voetbal-judo”.  Maar ook bij het hockey wordt er ook gejudood. Natuurlijk moeten  de voetballers en de hockeyers bij de amateurs nu niet allemaal op judo als je voetballer/hockeyer bent. Daar heb je al heel veel  trainingen nodig om het voetbalspelletje onder de knie te krijgen. Maar waar ik wel voor pleit is dat jeugdigen kennis maken met meerdere takken van sport zodat ze en een goede keuze kunnen maken en dat ze breed worden opgeleid om steeds specifieker te worden.
En ook ik blijf kijken wat zou een trailrunner ook bij andere sporten vandaan kunnen halen?

donderdag 10 november 2011

Back on track

Heel af en toe loop je en dan denk je... waar ben ik mee bezig. Dit gebeurde mij 4 weken geleden. Ik liep het bos in voor een lange duurloop, prachtig weer, maar mijn lijf had er helemaal geen zin in! Na 5 km was dit nog zo, toen heb ik me omgedraaid en ben gaan wandelen. Ik had geen zin om te hardlopen. Mijn lijf was het zat. Heb toen besloten om 1maand niets aan sport te doen. Ben toen toch gaan mountainbiken. Hier had ik veel plezier in. En na 3 weken begon ik weer zin te krijgen om te gaan lopen. Toen ik 's avonds bij de club kwam zei Kees; "he zijn die 4 weken al om?" Nee, maar mijn benen willen weer. Het was even zwaar, maar het voelt weer lekker. Even rust tussendoor is prima om jezelf weer op te laden en ook om hele leuke loopjes uit te zoeken. Mijn plan voor 2012 is bijna klaar. En daar heb ik helemaal zin in.